Επιμνεμόσυνη γονυκλυσία (Δίστομο)

Anthea Sidiropoulos / Ανθέα Σιδηροπούλου

Originale	Tradotta in italiano da Riccardo Venturi
ΕΠΙΜΝΕΜΌΣΥΝΗ ΓΟΝΥΚΛΥΣΊΑ (ΔΊΣΤΟΜΟ)	GENUFLESSIONE IN MEMORIA
Στους εκτελεσμένους του Διστόμου	Alle vittime di Distomo
Δεν σας ξεχάσαμε Είναι η καρδιά μας ένα ευρύ πεδίο αναστάσεως. Δεν σας αφήσαμε άνιφτους και άντυτους, όλο αίματα, τρύπες και χώματα.	Non vi abbiamo dimenticati. Il nostro cuore è un vasto terreno di resurrezione. Non vi abbiamo lasciati senza lavarvi e vestirvi, pieni di sangue, di fori, di terra.
Μάρτυς ο ήλιος μας δεν σας ξεχάσαμε ! Η καρδιά μας μεγάλωσε, απόχτησε ουρανό με σελήνη κι αστέρια δικά της, λαμπρά, για τους ήρωες, τους μάρτυρες τους αγίους της. Σκηνώσατε μέσα της κι υπάρχει απ’ όταν χάσατε εδώ τα παιδιά και τα σπίτια σας. Υπάρχετε μέσα κι έξω από μας, στα δέντρα που φυτέψατε και ψήλωσαν, άνθισαν, κάρπησαν μόνα τους, δίχως εσάς. Δεν σας ξεχάσαμε !...	Testimone il nostro sole: non vi abbiamo dimenticati! Il nostro cuore è cresciuto, cielo ha acquisito con la sua luna e le sue stelle risplendenti per i suoi eroi, i suoi martiri, i suoi santi. In esso vi accampaste, da quel momento quando, là, perdeste le vostre case, i vostri figli. Esistete in noi e fuori di noi, negli alberi che avete piantato e che sono cresciuti, che sono fioriti e che hanno dato frutti da soli, senza di voi. Non vi abbiamo dimenticati!...
Κι αν δεν σας κάναμε αιώνιο τραγούδι δεν φταίμε εμείς. Σε τούτο τον τόπο είναι πολλά αυτά που το ύψος τους φαίνεται δύσκολα. Περιβλημένες από ένα πλατύγυρο φως καμωμένο από διάφανο αίμα οι μορφές σας, στέκουν πάνω απ’ την ποίηση. Δε χωράνε στη μουσική. Ούτε φθόγγοι ούτε λέξεις δεν φτάνουν να φτιάξουμε, ωραίο – ωραίο, καθώς θα της ταίριαζε, ένα ένδυμα στη θυσία σας. Αν μπορείτε ν’ ακούσετε τη σιωπή μας, ακούστε τη αδελφοί. Συγχωρέστε μας. Δεν σας ξεχάσαμε!	E se non vi abbiamo composto un canto immortale non è colpa nostra. In questo luogo son molte le cose la cui altezza le fa apparire ardue. Circondate da una luce a larghe tese, fatta di sangue diafano, le vostre forme s'innalzano sopra la poesia. Non entrano nella musica. Né suoni e né parole ci bastano per cucirvi, stupendo come gli si addirebbe, un abito per il vostro sacrificio. Se potete ascoltare il nostro silenzio, ascoltatelo, fratelli. Perdonateci. Non vi abbiamo dimenticati!