I cento passi
Modena City Ramblers| versione greca da lyricstranslate.com | |
| LOS CIEN PASOS —Fuiste a la escuela, ¿sabes contar? —Sí sé contar. —¿Y sabes caminar? —Sí se caminar. —¿Y contar y caminar al mismo tiempo, lo sabes hacer? —Creo que sí. —Entonces ánimo, cuenta y camina… 1, 2, 3, 4… —Pero, ¿a dónde estamos yendo? —Cuenta y camina… 95, 96, 97, 98, 99, 100… ¿Sabes quién vive aquí? —El tío Tanu vive aquí. —Cien pasos hay desde nuestra casa. ¡Cien pasos! Nacido en la tierra de las vísperas y de las naranjas, de Cinisi a Palermo hablaba en su radio. En sus ojos se leían el deseo de cambio, el deseo de justicia que lo llevaron a luchar. Tenía un apellido voluminoso y respetado, es cierto, en ese ambiente que encontraba poco honorable. Si sabe en dónde se nace, pero no como se muere, tampoco si un ideal te traerá dolor. Pero tu vida incluso puedes cambiar, sólo si estás dispuesto a caminar, gritando fuerte sin tener miedo contando cien pasos a lo largo de tu camino. Así que: 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasos... 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasos. —Tenemos que rebelarnos. Podía como tantos elegir e irse, en lugar de eso decidió quedarse. Los amigos, la política, la lucha del partito, a las elecciones si era candidato. Decía que de cerca los iba a controlar, pero no tuvo tiempo porque lo asesinaron. El nombre de su padre en la noche no le sirvió, los amigos desesperados no lo encontraron nunca. Entonces dime si tú sabes contar, dime si sabes también caminar, contar, caminar y al mismo tiempo cantar la historia de Peppino y sus amigos sicilianos. Así que: 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasos... 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasos. Era la noche obscura del Estado Italiano, aquella del nueve de mayo del 78,. la noche de la calle Caetani, del cuerpo di Aldo Moro, la mañana de los funerales de un Estado. Entonces dime si tú sabes contar, dime si sabes también caminar, contar, caminar y al mismo tiempo cantar la historia de Peppino y sus amigos sicilianos. Así que: 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasos... 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasos. —Es sólo un mafioso, uno de tantos. —Es nuestro padre —Mi padre, mi familia, mi pueblo... ¡pero al diablo! ¡Yo quiero escribir que la mafia es una montaña de mierda, yo quiero gritar!" | Εκατό βήματα Peppino: Έχεις πάει σχολείο. Ξέρεις να μετράς; Giovanni: Πώς να μετρήσω; P: Πώς να μετρήσεις; Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, μπορείς να μετρήσεις; G: Ναι, μπορώ να μετρήσω P: Και μπορείς να περπατήσεις; G: Μπορώ να περπατήσω P: Και να μετράς και να περπατάς μαζί; Μπορείς να το καταφέρεις; G: Νομίζω πως ναι P: Ξεκίνα λοιπόν. Μέτρα και περπάτα. Έλα. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, επτά, οκτώ... G: Πού πάμε; P: Έλα! Μέτρα και περπάτα! Εννέα… G: Σιγά! Peppino! P: 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 και 100! Ξέρεις ποιος μένει εδώ;? A! Ο σουλτάνος (U zù Tanu) μένει εδώ! G: Σσς! Πιο σιγά! P: Είναι εκατό βήματα από το σπίτι μας. Εκατό βήματα! Γεννήθηκε στη χώρα των εσπεριδοειδών και των πορτοκαλόδεντρων Ανάμεσα στο Σινισι και στο Παλέρμο μιλούσε στο ραδιόφωνό του Στα μάτια του μπορούσες να διαβάσεις την επιθυμία του για αλλαγή Την επιθυμία για δικαιοσύνη που τον οδήγησε να παλέψει Είχε ένα βαρυσήμαντο και σεβαστό όνομα Σε εκείνο το περιβάλλον τιμούνταν τόσο λίγο Ξέρεις πού γεννήθηκες, αλλά όχι πώς πρόκειται να πεθάνεις Ούτε αν ένα ιδανικό θα σε πληγώσει Αλλά τώρα μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου Μόνο αν είσαι έτοιμος να περπατήσεις Φωνάζοντας δυνατά χωρίς φόβο Μετρώντας εκατό βήματα στο δρόμο σου Οπότε... Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Peppino: Πρέπει να επαναστατήσουμε... Να επαναστατήσουμε... Θα μπορούσε, όπως πολλοί άλλοι, να αποφασίσει να φύγει Αποφάσισε να μείνει αντί γι' αυτό Οι φίλοι του, η πολιτική του, η μάχη του για το κόμμα του Υποστήριξε τις εκλογές Είπε ότι θα τις έλεγχε στεκόμενος κοντά Αλλά μετά δεν είχε το χρόνο, επειδή σκοτώθηκε Το όνομα του πατέρα του δεν μπορούσε να τον βοηθήσει τη νύχτα Οι απελπισμένοι φίλοι του δεν τον βρήκαν ποτέ Μετά πες μου αν ξέρεις να μετράς Πες μου και αν ξέρεις να περπατάς Μετρώντας και περπατώντας ενώ τραγουδάς Η ιστορία του Peppino και των Σικελών φίλων Οπότε… Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα [4 φορές] Ήταν η σκοτεινή νύχτα του Ιταλικού Κράτους 9 Μαΐου '78 Η νύχτα της Via Caetani, του πτώματος του Aldo Moro Η αυγή των κηδειών ενός έθνους… Μετά πες μου αν ξέρεις να μετράς Πες μου και αν ξέρεις να περπατάς Μετρώντας και περπατώντας ενώ τραγουδάς Η ιστορία του Peppino και των Σικελών φίλων Οπότε… Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα [επαναλαμβάνεται αρκετές φορές] Peppino: Είναι μόνο ένας από τη Μαφία! Ένας από τους πολλούς! Giovanni: Είναι ο πατέρας μας Peppino: Ο πατέρας μου! Η οικογένειά μου! Η χώρα μου! Δε θέλω να ενδιαφερθώ! Θέλω να γράψω ότι η Μαφία είναι ένας σωρός σκατά! Θέλω να ουρλιάξω! (Τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό) |
