Morituri te salutant
Karel KrylOriginal | Versione polacca di Witold Bartoszek |
MORITURI TE SALUTANT | MORITURI TE SALUTANT |
Cesta je prach a štěrk a udusaná hlína a šedé šmouhy kreslí do vlasů a z hvězdných drah má šperk co kamením se spíná a pírka touhy z křídel Pegasů | Droga to żwir i pył, i udeptana glina Oplata włosy siecią szarych smug Odmierza dni, a w sny pegaza piórko wpina I kroplę rosy – klejnot z mlecznych dróg |
Cesta je bič Je zlá jak pouliční dáma Má v ruce štítky v pase staniol a z očí chtíč jí plá když háže do neznáma dvě křehké snítky rudých gladiol | Droga to pięść i bat, to cwana ulicznica Ma w ręce kartkę, ze staniolu szal A w oczach chęć, gdy w świat wysyła obietnicę Dwa kruche płatki karminowych malw |
Seržante písek je bílý jak paže Daniely Počkejte chvíli! Mé oči uviděly tu strašně dávnou vteřinu zapomnění Seržante! Mávnou a budem zasvěceni Morituri te salutant Morituri te salutant | Sierżancie, błyszczy coś w pyle – jak mej Danieli ciało Czekajcie chwilę! W sekundzie to ujrzałem Zupełnie jasno - wyraźnie, jak na scenie Sierżancie! Machną - będziemy poświęceni! Morituri te salutant, morituri te salutant! |
Tou cestou dál jsem šel kde na zemi se zmítá a písek víří křídlo holubí a marš mi hrál zvuk děl co uklidnění skýtá a zvedá chmýří které zahubí | Tą drogą los mnie gnał, gdzie w konwulsyjnym drżeniu Gołębia pióra kreślą w piachu wzór Gdzie marsza gra huk dział, co zsyła ukojenie I kręci sznury śmiercionośnych chmur |
Cesta je tér a prach a udusaná hlína mosazná včelka od vlkodlaka rezavý kvér - můj brach a sto let stará špína a děsně velká bílá oblaka | Droga to kurz i gnój, i popękane skały, Laleczki odwłok w pełzającej mgle, Stuletni brud i mój karabin zardzewiały, I wielki obłok na błękitnym tle. |
Seržante písek je bílý jak paže Daniely Počkejte chvíli! Mé oči uviděly tu straně dávnou vteřinu zapomnění Seržante! Mávnou a budem zasvěceni Morituri te salutant Morituri te salutant | Sierżancie, błyszczy coś w pyle – tak, jak Danieli ciało Czekajcie chwilę! W sekundzie to ujrzałem Zupełnie jasno - wyraźnie, jak na scenie Sierżancie! Machną - będziemy poświęceni! Morituri te salutant, morituri te salutant! |