Palimpsesto
Inti-IllimaniVersione greca di Gian Piero Testa | |
PALIMPSESTE | ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ |
Il ne servira à rien que je vous dise Que je vous aime plus encore Dans dans la chair profonde de la demi-veille Quand la glace se refait au soleil Et le sperme s'échappe dans notre furie Et couvre de cendres nos sourcils Avides de creuser le trou du bois | Αχρηστία να σας πω· σας αγαπώ πιο πολύ απ’της νύστας την σάρκα την πλαχειά μέσα στην αντηλιά όταν αχνίζει ο πάγος και σπέρμα μάς κοιλάει απ’τό πολύ τό ζόρι και ζάρες κουβαλάμε του κούτσουρου από στάχτες την φλυαρία του για να την σχίζουν άπληστες. |
Il ne servira à rien, Libertad Osuna Que je rêve vous labourant de fer et de coups savants Revenant sans égards errer et ferrer En un galop fringant Qui est manière d'aimer Et qu'un autre jour, je vienne trottant Avec le désir de pousser La terre à mugir La lumière à défaillir. | Αχρηστία να σάς πω, Ελευθερία Καμένα που σάς ονειρέυομαι οργώνοντας σιδερένιο χώμα με μαστίγιο σοφό, επιστρέφοντας στην πλάνη και στο σιδερένιο έργο σ’ένα άλογο καβάλα και σ’ένα ζωηρό βλαστάρι, άλλη μορφή ετούτη του νου για να πιαστεί ο έρωτας, σ'εκείνη την ημέρα σαν τριποδίζοντας νικήτρια θα βγείς λαχτάροντας για να κάμεις την γη να μουκαρίσει το φως να κουβαριάσεις. |
Il n'y a aucun doute Libertad qu'en aimant Ne revienne me troubler l'envie de revenir | Αχρηστία ν’αμφισβητώ τ’ Ελευθεριά Καμένα μήπως με ξαναστρέψει σ’απόσυρση και λαβωθεί το κέφι. |
Quelle faim j'ai que Libertad Osuna Réunisse dans la mémoire de l'outrage Vous remémore et vous réveille d'un pas Vous place au cœur avec les courages Obscure en ce que tu bois L'injure et son breuvage | Με τι πόθο ποθώ η Ελευθερία Καμένα απ' όλους σας να κάμει ένα στης προσβολής την μνήμη να σας ανακαλέσει και σύντομα σάς ξυπνήσει τα φυλλοκάρδια σας θάρρο να ποτίσει να ρίξει εφόδους χίλιες στην κάμαρα θολή όπου καταπίνετε σεις το φίλτρο της ντροπής. |
Redevenir un homme pour qu'Osuna libre Libère son nom et, rapide, sa ceinture Son ventre transparent et l'histoire agonie Et ses chaînes, sa montre et son petit Et s’approche, écoute et vous unit Avec ses deux mains et ses trois caresses Et sa fulminescence, Son métier de porter La lumière à venir. | Με τι πάθος ας γινώ άνθρωπος πάλι για τ’όνομά της η Καμένα ελεύθερη να ελευθερώσει και σβέλτη γύρω της την ζώνη να την λύσει και την κοιλά της χαλαζιακή και τ’ιστωρία μοιραία κι όλα τα δεσμά της και το ρωλόϊ και το παιδί παρέα να σας πλησιάσει, απ’όλους σας μόνο να κάμει ένα με χέρια δυό να σας ακούσει μαζί με χάδια τρία και το φέγγος της και του καθήκοντος την κώψη της και του μέλλοντος το φως της. |
Si nous brûlons de désir à chaque lune Et si nous devons la parcourir ensemble terre après terre, Nous unira, Libertad, dans ses racines. | Αν γίνουμε απ' τον πόθο φωτιά μεσ' στα φεγγάρια όλα αν μάς βάδισμα πρέπει από μιά χώρα σ'άλλη χώρα από μέσα στις ρίζες ας η Λευτεριά μάς κάμει ένα. |