Ελένη
Ilias Andriopoulos / Ηλίας Ανδριόπουλος| Original | Versione italiana di Gian Piero Testa |
| ΕΛΈΝΗ | ELENA |
| Έζησα τη ζωή μου ακούγοντας ονόματα πρωτάκουστα: Καινούργιους τόπους, καινούργιες τρέλες των ανθρώπων ή των θεών· η μοίρα μου που κυματίζει ανάμεσα στο στερνό σπαθί ενός Αίαντα και μιαν άλλη Σαλαμίνα, μ' έφερε εδώ σ' αυτό το γυρογιάλι. | Ho trascorso la mia vita sentendo nomi mai prima uditi: luoghi nuovi nuove follie degli uomini e degli dei: la mia sorte che ondeggia tra l'estrema spada di Ajace e un'altra Salamina, mi ha condotto qui a queste prode. |
| Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα. Τόσα κορμιά ριγμένα στα σαγόνια της θάλασσας, στα σαγόνια της γης, τόσες ψυχές δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι. Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη, μιάς πεταλούδας τίναγμα, το πούπουλο ενός κύκνου, για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιάν Ελένη. | [Recitato] Grande pena si è abbattuta sulla Grecia quanti corpi gettati nelle fauci del mare, nelle fauci della terra: quante anime devolute alle macine, come il frumento. E i fiumi si gonfiavano di sangue dentro il fango per l'ondeggiare di un lino per una nuvola per il fremito di una farfalla, per la piuma di un cigno per una camicia vuota, per un'Elena. |
| « Κι ο αδερφός μου; Αηδόνι αηδόνι αηδόνι, τ' είναι θεός ; τί μή θεός; και τί τ' ανάμεσό τους;» | "E mio fratello? Usignolo usignolo usignolo, che è un dio? che cosa un non dio? e cosa ciò che sta in mezzo a loro?" |
