Grecia 1970
Giuseppe Ungaretti| Version française - GRÈCE 1970 – Marco Valdo M.I. – 2010 | |
| ΕΛΛΑΔΑ 1970 Αθήνα, Ελλάδα, μυστικό, παραμυθιού άκρη δεμένου μες στο τοπάζι που το κυκλώνει. Χίμηξες τ' αψήλου πάνω στο δικό σου το γαλάζιο σε όρους λιγοστούς, μετρήτης για να γίνεις, μέτρησης λευτεριά, νόμων λευτεριά προς εαυτούς νόμους ν' απελευθερώνουν. Απ'τα πελάγη κι ως στον ουρανό από την θάλασσα τ'ανθρώπινην απελευθερώνεις την κορφή, της λευτεριάς τον νόμον, ως στον ουρανό από την θάλασσα. Μήπως γίνατε πια, Αθήνα, Ελλάδα, λιμέρι τολμηρών; Υπερβολής η χώρα Αθήνα μου εσύ, Αθήνα μου ανοιχτομάτισσα, π'όσων επιθυμούσαν τ'ανθρώπινην αξίαν άνοιγες τα μάτια τους; Μήπως τυφλώνεις τώρα τέρας; Ποιός όμοιαν σε κατάντησε, ποιά τέρατα; | GRÈCE 1970 Athènes, Grèce, secret, sommet d'une fable enchâssée dans le topaze qui l'annelle. Sur son bleu particulier ressort en de minimes Limites, pour être mesure, liberté de la mesure, liberté de loi qui à soi libéra des lois. Depuis la mer, Du ciel à la mer, Libère l'humain sommet, Les lois de liberté, de la mer au ciel Ne serais-tu, Athènes, Grèce, Qu'un repaire de déments ? Qu'une Terre de la démesure, Athènes, Mienne, Athènes aux yeux ouverts, Qui à qui aspirait à l'humaine Dignité, ouvrait les yeux. À présent, tu aveugles, monstrueuse ? Qui t'a réduit à cela, Quels monstres ? |
