| Originale | Gian Piero Testa.
|
| ΣΑΝ ΤΟ ΜΕΤΑΝΆΣΤΗ | COME L'EMIGRANTE |
| | |
| Σαν τον μετανάστη στη δική σου γη | Come l'emigrante nella tua terra |
| μέρα νύχτα λύνεις δένεις την πληγή | notte e giorno svolgi e avvolgi la benda alla ferita |
| κι όλα γύρω ξένα κι όλα πετρωμένα | e intorno tutto è straniero e pietrificato |
| και δεν ξημερώνει να 'ρθει χαραυγή | e non appare il giorno a mostrare un'alba |
| | |
| Στράγγισε η ζωή σου που αιμορραγεί | Dalla tua vita strozzata fluisce sangue |
| κάθε ώρα τρόμος πόνος και κραυγή | non c'è un'ora senza paura dolore e grido |
| και σ' ακούν οι ξένοι κι ο αδερφός σωπαίνει | gli stranieri ti sentono ma il fratello tace |
| αχ δεν είναι άλλη πιο βαθιά πληγή | ahi non esiste ferita più profonda |
| | |
| Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί | Filo spinato e altro filo e vetro spesso |
| μάτωσε ο ήλιος την ανατολή | il sole l'oriente ha insanguinato |
| κλαις κι αναστενάζεις αχ ξενιτιά φωνάζεις | piangi e sospiri ahi questo è un esilio gridi |
| μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί | ma la speranza è un nero uccello inafferrabile |
