Με το ίδιο βήμα θα γυρίσω (Gidiyorum bu şehirden)

Haris Alexiou / Χάρις Αλεξίου

Originale

Versione italiana di Riccardo Venturi

ΜΕ ΤΟ ΊΔΙΟ ΒΉΜΑ ΘΑ ΓΥΡΊΣΩ (GIDIYORUM BU ŞEHIRDEN) Gidiyorum yine bu şehirden Ayaklarım geri geri Tekerlekler almış başını Dönüyor dönüyor Gidiyorum yine bu şehirden Ayaklarım geri geri Tekerlekler almış başını Dönüyor dönüyor Sankı bütün büyük aşkların ortak kaderi Ah beni en çok bu kahrediyor Sankı bütün büyük aşkların ortak kaderi Ah beni en çok bu kahrediyor Ah beni beni Vah beni beni Nerelere gideyim, nasıl edeyim Al beni beni Sar beni beni Saramazsan eğer körfeze bırak Gurup ile soneyim Ah beni beni Vah beni beni Nerelere gideyim, nasıl edeyim Al beni beni Sar beni beni Saramazsan eğer körfeze bırak Gurup ile soneyim (Φεύγω πάλι απ΄αυτή τη πόλη, βαδίζοντας προς τα πίσω. Πήραν μπρος οι τροχοί, γυρίζουν - γυρίζουν) Με το ίδιο βήμα θα γυρίσω Με κείνο που έφτανα συχνά στην πόλη αυτή, που τώρα ξανά πάω πίσω, πουθενά Τον ίδιο δρόμο θα γυρίσω. Mονάχη όπως γυρνάει κ'η γη. Γραμμές θολές κι οι ρόδες τρελές. κι όλο πίσω, πάω λες (Και αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο είναι αυτή η κοινή μοίρα για όλους τους μεγάλους έρωτες) Κρύβει γκρεμούς, μ' ακούς ; πάντα του έρωτα η στροφή άπιαστους σφυγμούς και καταστροφή Κρύβει γκρεμούς, μ' ακούς ; πάντα του έρωτα η στροφή άπιαστους σφυγμούς και καταστροφή (Αχ! Εμένα τη φτωχή, Βαχ! Εμένα, που να πάω, τι να κάνω. Πάρε με, εμένα. Αγκάλιασε με. Κι αν δεν μπορείς άσε με στης θάλασσας τον κόρφο να σβήσω με το δειλινό.) Αχ δεν ωφελεί να΄ ρθει η Ανατολή Πρέπει να φύγω πριν Πριν σε ποθήσω πιο πολύ Αχ καρδιά φτωχή Στην αγκαλιά του χτες έμοιαζα με βροχή και μ΄ έπινε όλη η γη Αχ δεν ωφελεί να΄ ρθει η Ανατολή Πρέπει να φύγω πριν Πριν σε ποθήσω πιο πολύ Αχ καρδιά φτωχή Στην αγκαλιά του χτες έμοιαζα με βροχή και μ΄ έπινε όλη η γη.

TORNERÒ CON LO STESSO PASSO (Parto di nuovo da questa città avviandomi al ritorno, le ruote hanno preso il via e girano, girano) Tornerò con lo stesso passo, quello con cui sono arrivata spesso in questa città, da cui di nuovo torno da nessuna parte Rifarò la stessa strada da sola, così come gira la terra. Linee offuscate, ruote impazzite e ritorno di continuo, dici (E quel che più mi addolora è questo destino comune per tutti i grandi amori) Cela precipizi... - mi senti? sempre la curva dell'amore, e palpiti inafferrabili, e disgrazia Cela precipizi... - mi senti? sempre la curva dell'amore, e palpiti inafferrabili, e disgrazia (Ah, povera me! Dove andrò, io, e che farò. Prendimi, abbracciami. E se non puoi, lasciami morire in grembo al mare, al crepuscolo.) Ah, non serve che sorga il sole. Devo partire prima, prima che ti desideri ancor di più Ah, povero cuore nell'abbraccio di ieri, somigliavo alla pioggia, mi beveva la terra intera Ah, non serve che sorga il sole. Devo partire prima, prima che ti desideri ancor di più Ah, povero cuore nell'abbraccio di ieri, somigliavo alla pioggia, mi beveva la terra intera.