Сыновья уходят в бой
Vladimir Semënovič Vysotskij / Владимир Семёнович Высоцкий| Original | Versione finlandese da questo video |
| СЫНОВЬЯ УХОДЯТ В БОЙ Сегодня не слышно биенье сердец, Оно для аллей и беседок. Я падаю, грудью хватая свинец, Подумать успев напоследок: «На этот раз мне не вернуться, Я ухожу, придет другой.» Мы не успели, не успели оглянуться, А сыновья, а сыновья уходят в бой. Вот кто-то решил: «После нас хоть потоп», Как в пропасть шагнул из окопа А я для того свой покинул окоп, Чтоб не было вовсе потопа. Сейчас глаза мои сомкнутся, Я крепко обнимусь с землей. Мы не успели, не успели оглянуться, А сыновья, а сыновья уходят в бой. Кто сменит меня, кто в атаку пойдет? Кто выйдет к заветному мосту? И мне захотелось пусть будет вон тот, Одетый во все не по росту. Я успеваю улыбнуться, Я видел кто придет за мной. Мы не успели, не успели оглянуться, А сыновья, а сыновья уходят в бой. Разрывы глушили биенье сердец, Мое же негромко стучало, Что все же конец мой еще не конец, Конец это чье-то начало. Сейчас глаза мои сомкнутся, Я крепко обнимусь с землей. Мы не успели, не успели оглянуться, А сыновья, а сыновья уходят в бой. | Poikamme lähtevät taisteluun Tanään kuulla ei voi enää lyöntejä sydämen Ne kujilla kylän ei enää kaikaa. Minä kaadun voimasta luodin lyijyisen, Vaan vielä on mietteisiin aikaa´. Silmät suruilta suljen Ne jätän huoleksi jonkun muun. Ilman huolia, murheita pois mä kuljen Kun lähtevät poikamme taisteluun´. Vedenpaisumus jälkeemme´. Näin meille sanottiin, Juoksuhaudat jätitte uskoen siihen hullut. Minä korsuuni jäin uskoen unelmiin Eikä vedenpaisumusta edes tullut´. Kohta silmäni jo suljen Maata syleilen lailla puun. Ilman huolia, murheita pois mä kuljen Kun lähtevät poikamme taisteluun´. Kuka paikkani saa, kuka sillat ylittää, Kuka taisteluun käy aseinaan vain aatteet? Eturivissä poikani tuolla jo kiirehtää Yllään harmaat, liian suuret vaatteet´. Kohta silmäni jo suljen Voin silti hymyyn viedä suun. Ilman huolia, murheita pois mä kuljen Kun lähtevät poikamme taisteluun´. Julmat taistelut lyönnit sydämen sammuttaa, Vaan ei laulussain jäänyt kai se huomiotta? Minun loppuni ei ole loppu huomatkaa`. Sillä loppu on kaiken alku, eikö totta? Silmät suruilta suljen Ne jätän huoleksi jonkun muun. Ilman huolia, murheita pois mä kuljen Kun lähtevät poikamme taisteluun´. Säv. & San. Vladimir Vysotskij Suom. Turkka Mali Alkup. nimi: Synov ja uhodjat v boi |
