| Versione greca di Riccardo Venturi
|
BANDIERE | ΣΗΜΑΙΕΣ |
| |
Mi sono arzato presto stamattina, | Ξύπνησα γρήγορα σήμερα το πρωί |
e drentammè sentivo varcheccosa | κι είχα σα μία παράξενη αίσθηση |
la piazza d'era sì piena zipilla | η πλατεία στον ήλιο ήταν γεμάτη |
di gente mano ndella mano ar vento. | κόσμο χέρι με χέρι με τον άνεμο. |
| |
Semo bandiere ferme nun boccione, | Είμαστ' όλοι σημαίες σε κουτιά |
e lamenti di mamme inginocchione | κλάματα γονατισμένων μητέρων |
'un ci po' indipartà o spénge' nessuno, | κανείς δε μπορεί να μας χωρίσει ή σβήσει |
l'uccelli stanno 'n célo pe' volare. | στον ουρανό είν' τα πουλιά να πετάνε. |
| |
Apro le mane e s'àpreno li fiori | Ανοίγω τα χέρια κι ανοίγουν τα λουλούδια |
e d'è ir prefumo de li fìi dorci | κι είναι το άρωμα από γλυκά αμύγδαλα |
lo senti 'r sangue 'é ti brucia ir core, | νιώθεις το αίμα που καίγει τη καρδιά; |
s'è messa a capotavola la pace. | Και στο τραπέζι κάθισε η ειρήνη. |
| |
Piglio la serpe di ver traditore, | Αρπάζω το φίδι του προδότη |
ti vo a mandà le stelle di 'otone, | και σου στέλνω αστέρια από βαμβάκι |
célo 'é si' senz'occhi però piangi, | ουρανέ που δεν έχεις μάτια κι όμως κλαίγεις |
'un ce l'à no chi vince le 'orone. | όχι μόνο οι νικετές στεφανώνονται. |