Seré curioso (¿De qué se ríe?)
Mario BenedettiOriginal | Versione in galiziano di Sés |
SERÉ CURIOSO (¿DE QUÉ SE RÍE?) En una exacta foto del diario, señor ministro del imposible, Vi en plena risa y en plena euforia y en pleno gozo su rostro simple. Seré curiosa, señor ministro, ¿De qué se ríe? ¿De qué se ríe? De su ventana se ve la plaza Villamiseria no está visible. Tienen sus hijos ojos de mando pero otros tienen mirada triste. Aquí en la calle suceden cosas que ni siquiera pueden decirse Los estudiantes y los obreros ponen los puntos sobre las íes Por eso digo, señor ministro, ¿De qué se ríe? ¿De qué se ríe? Usted conoce mejor que nadie la ley amarga de estos países. Ustedes, duros con nuestra gente, por qué con otros son tan serviles. Cómo traicionan el patrimonio mientras el gringo nos cobra el triple. Cómo traicionan, usted y los otros, los adulones y los serviles. Por eso digo, señor ministro, ¿De qué se ríe? ¿De qué se ríe? Aquí en la calle sus guardias matan y los que mueren son gente humilde. Y los que mueren son gente humilde y los que quedan, llorando rabia, seguro piensan en el desquite. Allá en la selva sus hombres hacen sufrir al hombre y eso no sirve. Después de todo usted es el palo mayor de un barco que se va a pique. Por eso digo, señor ministo, ¿De qué se ríe? ¿De qué se ríe? Seré curiosa, señor ministro, ¿De qué se ríe? | SEREI CURIOSA Nunha exacta foto do diario, Señor ministro do destruír, En pleno gozo e en plena euforia E en plena risa o seu rostro aí. Serei curiosa señor ministro: De que se ri, de que se ri? Polas súas fiestras a praia vese Mais non hai vistas aos barrios ruíns. Teñen seus fillos ollos de mando Pero hai ollares só de sufrir. Aquí na rúa suceden cousas Que nin sequera podo dicir, A xente boa segue loitando, Vostedes seguen a delinquir. Por iso digo señor ministro: De qué se ri, de que se ri? Vostedes saben perfectamente A lei amarga deste País. Son crueis e duros coa nosa xente, Por que con outros son tan servís? Mentres traizoan o patrimonio Ao poderoso vanlle sorrir, Así enganan vostede e outros, Os arrastrados e os senís. Por iso digo señor ministro: De que se ri, de que se ri? Aquí na rúa os seus gardas matan E os que morren son coma min, E os que quedamos chorando rabia Só contemplamos o resistir. Aló no cárcere hai torturas E iso a nada o vai conducir, Despois de todo vostede é o pau Maior dun barco que hai que afundir Serei curiosa, sr. Ministro: De que se rí, de que se rí? |