Nein, meine Söhne geb' ich nicht!
Reinhard MeyVersione spagnola | |
[NU ÎI DAU PE FIII MEI] Mă gândesc că mai bine vă scriu din timp, şi vă refuz deja de azi definitiv. Nu trebuie să întindeţi liste lungi, Că să constataţi că şi eu am doi fii. Îi iubesc pe cei doi, asta pot să vă spun, Mai mult decât viaţa mea, decât lumina ochilor mei, Şi ei nu vor purta arme, Nu, nu îi dau pe fiii mei. I-am invăţat să respecte viaţa, să respecte fiecare creatură ca cea mai mare valoare, i-am invăţat mila şi iertarea, şi de câte ori s-a putut i-am invăţat să iubească. Nu îi veţi strica cu ură, Nici un ţel, nici o onoare, nici o obligaţie nu sunt aşa valoroase încât să omoară şi să moară pentru ele, Nu, nu îi dau pe fiii mei. Cu siguranţă nu i-a adus pe lume cu dureri mama lor pentru voi Nu pentru voi, şi nu ca hrană pentru tunuri. Nu pentru voi am petrecut câte o noapte cu febră disperat la micul pat şi am racorit o mica faţă încinsă, până ne-am găsit liniştea în oboseală, nu, nu îi dau pe fiii mei. | NO, A MIS HIJOS NO LOS DOY Pienso que sea mejor escribir rapido, y hoy lo hago de una vez por todas No necesito desplegar largas listas para ver que tambien yo tengo dos hijos Amo a los dos, y se los quiero decir, mas que a mi vida, mas que a la luz de mis ojos Y no, no portaran armas! No, a mis hijos no los doy Les he enseñado el respeto por la vida y el de cada criatura, como màximo valor Les he enseñado a amar la piedad y el perdon, siempre y donde sea Ahora no los arruinaran con el odio, ningun fin, ningun honor y ningun deber Son dignos para matar y morir, no, yo a mis hijos no los doy No es cierto para vosotros que su madre los ha dado a luz con dolor No para vosotros y no para que sean carne de cañon. No para vosotros, en tantas noches en las que tenian fiebre. Me he desesperado junto a sus cunas y les he enfirado sus caritas Hasta que no estabamos tranquilos, exhaustos. No, a mis hijos no los doy No marcharan en fila ni tendran el paso, no combatiran hasta el final Internados en un campo abandonado de Dios, mientras vosotros sentados sobre blandos almohadones. Proteger mis hijos de todos los peligros, es mi maldoto deber de padre. Y esto significa tambien protegerlos de vosotros! No, a mis hijos no los doy Les enseñare la desobediencia, la resistencia y a nunca doblarse, A rebelarse ante cada orden y a no inclinarse ante la autoridad. Les enseñare a ir por su camino, a asumir la propia responsabilidad solo ante ellos mismos. Y no delante a una pesadilla o un tribunal; no, a mis hijos no los doy Y huire junto a ellos, antes que vosotros nos conviertan en vuestros siervos Ire con ellos al exterior, con la pobreza y como ladrones en la noche Tenemos solo una corta vida, se los juro y lo refriego en sus caras No seran jamas para vuestra locura! No, a mis hijos no los doy! |