|
| Versione polacca di un autore anonimo cantata da Paweł Orkisz
ripresa ... |
| LAULU MAALLE | PIEŚŃ O ZIEMI |
| | |
| Kuka väittää, on murhattu maa? | Kto tam rzekł: - Wszystko popiół i dym! |
| Enää koskaan ei kukka tee terää. | Odtąd w ziemię nie warto kłaść ziarna. |
| Älkää uskoko, maa odottaa. | Kto tam rzekł? - To nieprawda, to sny! |
| Maa on uupunut, pian taas se herää. | Ona śpi, ona nie umarła. |
| | |
| Ei,ei palanut poroksi maa, | Macierzyństwa nie odbierze jej tchórz, |
| se on murheesta mustaksi tullut. | tak jak morza sto słońc nie wypije. |
| Kuka merta ei voi ammentaa, | Kto uwierzył, że spalono ją już? |
| tappaa maaemon voivat vain hullut. | Poczerniała od trosk, ale żyje! |
| | |
| Koskaan laske sen haavoja et, | Jak skalpele, okopy co dnia, |
| etkä tajua miten voi sietää | zieją leje otwarte jak rany... |
| helvetilliset kärsimykset, | Obnażono ją, przeorano do cna |
| jotka maan hermot revityt tietää. | i cierpienie poznała nad miarę. |
| | |
| Maa ei huuda, ei maa vaikeroi, | Ale wytrwa, przeczeka zły czas. |
| sydän povessa maan yhä sykkää. | To nie ziemia, to czas jest kaleki! |
| Kuka sanoikaan etteivät soi enää | Kto tam rzekł, że nie śpiewa od lat, |
| laulut ja maa on nyt mykkä? | że umilkła, ucichła na wieki!? |
| | |
| Maa laulaa, maa elävä on. | Wcale nie, nadal wdzięczny ma głos, |
| Suurta riemua purkaa tää pallo. | nasze jęki koi cichym szeptem. |
| Maa on sielumme kuolematon, | Przecież ziemia to najbliższy nam ktoś, |
| jota saapas ei hengiltä tallo. | tak jak dusza... – duszy butem nie zdepczesz! |
| | |
| Maa on sielumme kuolematon, | Kto uwierzy, że spalono ją już? |
| jota saapas ei hengiltä tallo. | Poczerniała od trosk, ale żyje! |
