Gracias a la vida
Violeta Parra| Original | ISLANDESE / ICELANDIC / ISLANDÉS [2] - Aðalsteinn Ásberg / An... |
| GRACIAS A LA VIDA Gracias a la vida, que me ha dado tanto Me dió dos luceros, que cuando los abro Perfecto distingo, lo negro del blanco Y en el alto cielo, su fondo estrellado Y en las multitudes, el hombre que yo amo Gracias a la vida, que me ha dado tanto Me ha dado el oído, que en todo su ancho Graba noche y día, grillos y canarios Martillos, turbinas, ladridos, chubascos Y la voz tan tierna, de mi bien amado Gracias a la vida, que me ha dado tanto Me ha dado el sonido, y el abecedario Con el las palabras, que pienso y declaro Madre, amigo, hermano y luz alumbrando La ruta del alma del que estoy amando Gracias a la vida, que me ha dado tanto Me ha dado la marcha de mis pies cansados Con ellos anduve ciudades y charcos Playas y desiertos, montañas y llanos Y la casa tuya, tu calle y tu patio Gracias a la vida, que me ha dado tanto Me dió el corazón, que agita su marco Cuando miro el fruto del cerebro humano Cuando miro el bueno tan lejos del malo Cuando miro el fondo de tus ojos claros Gracias a la vida, que me ha dado tanto Me ha dado la risa y me ha dado el llanto Así yo distingo dicha de quebranto Los dos materiales que forman mi canto Y el canto de ustedes, que es el mismo canto Y el canto de todos, que es mi propio canto Gracias a la vida, que me ha dado tanto. | LÍFINU ÉG ÞAKKA Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; þessi opnu augu, undur margt þau greina; svart frá hinu hvíta, sem og ljós í myrkri og hundruð stjarna, sem í himinhvolfi tindra; í manngrúanum manninn sem ég elska. Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; heyrnina, sem hljóðin nemur nótt og dag; suð í engisprettu, söngfuglanna tóna, hundgá, hamar, vél og nið í næturregni og milda röddu mannsins sem ég elska. Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; þessi hljóð og stafróf, orðin sem ég á mér um það sem ég hugsa og ég vil þér segja; móðir, vinur, bróðir, orð, sem endurvarpa ljósi því er lýsir veginn sálar þinnar. Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; þessa lúnu fætur, er farið hafa víða um stórborgir og stendur, mýrarkeldur, móa, um eyðisanda, heiðar, fjöll og djúpa dali, um götuna þína, garðinn þinn og húsið. Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; hjarta mitt sem hrífst af hugarflugi mannsins, þegar ég sé gæðin greind svo vel frá illsku og ávöxt uppskerunnar efla mannsins drauma; og björtu augun þín sem blika djúp og fögur Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; hláturinn og grátinn, svo að greint ég fái gleðina og harminn, þetta tvennt sem myndar mína söngva' og ykkar, sem og eru mínir söngvar og allra söngva, sem og eru mínir söngvar, og allra söngva, sem og eru sömu söngvar. |
