Auferstanden aus Ruinen
Johannes Robert Becher| Original | La versione greca di Riccardo Venturi |
| AUFERSTANDEN AUS RUINEN | ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ |
| Auferstanden aus Ruinen Und der Zukunft zugewandt, Laß uns dir zum Guten dienen, Deutschland, einig Vaterland. Alte Not gilt es zu zwingen, Und wir zwingen sie vereint, Denn es muß uns doch gelingen, Daß die Sonne schön wie nie Über Deutschland scheint. | Αναστημένη από τα ερείπια στον δρόμο του μέλλοντος, ας μας να σ' υπηρετούμε Γερμανία, πατρίδα μας. Την παλιάν αθλιότητα ενωμέν' θα διώξουμε, και μαζί θα προσπαθούμε ως ποτέ να λάμπει ωραίος στη Γερμανία ο ήλιος. |
| Glück und Frieden sei beschieden Deutschland, unserm Vaterland. Alle Welt sehnt sich nach Frieden, Reicht den Völkern eure Hand. Wenn wir brüderlich uns einen, Schlagen wir des Volkes Feind! Laßt das Licht des Friedens scheinen, Daß nie eine Mutter mehr Ihren Sohn beweint. | Χαρά εσένα, εσένα ειρήνη, Γερμανία, πατρίδα μας! Την ειρήνη ποθεί ο κόσμος, στους λαούς τα χέρια σας. Σαν αδέρφια ενωμένοι κατά του λαού εχθρών! Και με το φως της ειρήνης οι μητέρες ποτέ πια δε θα κλάψουν τα παιδιά. |
| Laßt uns pflügen, laßt uns bauen, Lernt und schafft wie nie zuvor, Und der eignen Kraft vertrauend, Steigt ein frei Geschlecht empor. Deutsche Jugend, bestes Streben Unsres Volks in dir vereint, Wirst du Deutschlands neues Leben. Und die Sonne schön wie nie Über Deutschland scheint. | Στο σχολείο, στην εργασία κτίζουμε, μαθαίνουμε με πίστη στη δύναμή του βγαίνει ελεύθερος λαός. Και θα ενωστοὐν στα νιάτα οι αρετές του λαού μας, ως ποτέ λάμπει ωραίος στη Γερμανία ο ήλιος! |
