Lingua   

Le métèque

Georges Moustaki
Pagina della canzone con tutte le versioni


La "Versione modificata" del rapper Joeystarr
Al lustrugenn

Gant ma fas a lustrugenn,
a voudedeo, a vesaer gresian,
ha ma blev er pevar avel;
gant ma daoulagad distronk-kaer
a ro din un neuz a huñvreer
daoust din da huñvreal ral-kenañ;
gant ma daouarn a c'hwiber,
a soner hag a c'harzhataer,
o deus preizhet kement a liorzhoù;
gant ma genoù en deus evet,
poket ha dantet
hep terriñ e naon gwech ebet.

Gant ma fas a lustrugenn,
a voudedeo, a vesaer gresian,
a laer hag a valeer-vro;
gant ma c'hroc'hen 'zo bet frotet
ouzh an holl heolioù hañv
hag ouzh kement a oa ul lostenn endro dezho;
gant ma c'halon 'zo bet gouest da lakaat
da c'houzañv kement hag he deus gouzañvet
hep ober ur charre gant-se;
gant ma ene n'en deus ken
an disterañ chañs a silvidigezh
evit en em virout ouzh ar Purgator;

Gant ma fas a lustrugenn,
a voudedeo, a vesaer gresian,
ha ma blev er pevar avel;
dont a rin, ma frizioniadez guñv,
ma ene gevell, ma mammenn a vuhez,
dont a rin da evañ da ugent vloaz;
hag e vin ur priñs a wad-roue,
pe un huñvreer, pe ur c'hrennard,
hervez a blijo dit dibab,
ha diouzh pep deiz e raimp
ur viken-pad a garantez
a vevimp anezhañ ken a varvimp.

Ha diouzh pep deiz e raimp
ur viken-pad a garantez
a vevimp ennañ ken a varvimp.
Avec ma gueule de métèque
Ma ganache de nègre errant
Toujours aussi réfractaire à vouloir rentrer dans le rang
Avec vous je serai franc, franc au possible
Dans l’rang impossible votre morale au crible
Qu'on me déleste de mon ego
Ça me rend psycho, j'sors les crocs

Ça me rend psycho dans mon flow et là il y a plus d'idéaux
Et donc je deviens accro à la suffisance, la violence
Et là pour vous brave gens, ah c'en est trop
Avec ma gueule de métèque mon œil de prédateur
En phase avec son temps, j’ai poussé sans tuteur
Poussé comme une mauvaise herbe
Comme un môme Croate ou Serbe
Qu’on me dit que mon attitude fout la gerbe
C’est la merde, c’est la merde

Avec ma gueule de métèque rafistolée qui s'est bastonné
A qui on a pris tout volé si peu donné
J’ai pris des branlées par un père déserteur
Au point d’espérer qu'en enfer il y ait du bonheur
La perception atrophiée
Et c’est pas votre moralité qui m'a habillé
Parce qu’anormal est l’isolement dans lequel j'ai pu nager
Dans lequel on m'a plongé
Auquel personne n'a jamais voulu rien changer
Avec ma gueule de métèque abreuvé par la passion
Mon sacerdoce est ma mission et si récompense il y a
Mon cœur me guide au trépas
Rien est acquis j’ai toujours appris
Ça m'inquiète pas

Avec mon air aigri amer, galbé comme un fil de fer
Affûté pour la guerre j’roule pour la maison mère
Avec ma gueule j’fais bellek
J'ai pas une ganache de dieu grec
Il est possible qu'on m'arrête ou par erreur qu'on m'affrète
Avec ma bouche qui a trop bu mon air obtus qui pue la rue
Cette façon d’être à l'affut et en même temps d'être à la rue
Avec mes yeux tout délavés qui me donnent l'air de rêver
Avec mes rêves de délinquant
Mes coups d’sang incessants
Avec ma gueule de métèque
Héritière dune souffrance lointaine
J’veux pas finir en victime ni même finir à Fresnes
Avec son visage ses yeux verts
Tout me rapproche de ma mère
Tout m'éloigne de mon père grâce à qui j'ai ce goût amer


Pagina della canzone con tutte le versioni

Pagina principale CCG


hosted by inventati.org