Lingua   

זאָג ניט קײנמאָל

Hirsh Glik / הירש גליק
Pagina della canzone con tutte le versioni


La versione neerlandese di I. Fuchs
ZEG NOOITPARTISANEN-HYMNE
Zeg nooit dat je de laatste weg gaat,
Al bedekken onheilspellende wolken de heldere lucht,
Het uur waar we zo naar verlangen zal zeker komen
Onze dreunende stappen zullen klinken: wij leven.
Het uur waar we zo naar verlangen zal zeker komen
Onze dreunende stappen zullen klinken: wij leven.
Je moet niet zeggen, dit is nu mijn laatste weg,
Al zie je onder loden heem'len heg noch steg,
Ons verlangen wordt vervuld, eens gloort de dag,
Prezent' zal onze stap slaan als een trommelslag.
Van het land waar palmen groeien tot het land van sneeuw
Komen wij, met ons leed, met onze pijn
En waar ons bloed gevloeid heeft
Daar zullen onze kracht en onze moed weer open bloeien.
En waar ons bloed gevloeid heeft
Daar zullen onze kracht en onze moed weer open bloeien.
Ver zijn de palmen, vanwaar wij gekomen zijn,
Tot dit witte sneeuwland, dragend onze pijn,
- Bedenkt, dat waar één spat zal vallen van ons bloed,
Daar spruit een nieuw gewas, de bloem heet: moed!
De zon van morgen zal het heden overstralen,
Met de vijand zal de duisternis verdwijnen.
Maar komt er geen nieuwe dageraad en zou de zon niet schijnen,
Dan zal ons lied als een parool klinken.
Maar komt er geen nieuwe dageraad en zou de zon niet schijnen,
Dan zal ons lied als een parool klinken.
De morgen vergeldt wat ons heden werd misdaan,
Wat gisteren was zal met de vijand ondergaan,
En als het licht toeft, partisan, betrek de wacht,
Als en parool zal dit lied rondgaan door de nacht.
Niet met inkt, maar met bloed is ons lied geschreven,
Het is niet het lied van een vogel die in vrijheid zingt,
Maar bij het instorten van de muren
Heeft een volk gezongen met geweren in de hand.
Maar bij het instorten van de muren
Heeft een volk gezongen met geweren in de hand.
Niet met inkt is dit lied geschreven maar met bloed,
Geen vogel zong het als een blije ochtendgroet,
Tussen puin en vallende muren is 't ontbloeid,
Gemarteld volk zong het, geslagen en geboeid.
Dus zeg nooit dat je de laatste weg gaat,
Al bedekken onheilspellende wolken de heldere lucht,
Het uur waar we zo naar verlangen zal zeker komen
Onze dreunende stappen zullen klinken: wij leven.
Het uur waar we zo naar verlangen zal zeker komen
Onze dreunende stappen zullen klinken: wij leven.
Je moet niet zeggen, dit is nu mijn laatste weg,
Al zie je onder loden heem'len heg noch steg,
Ons verlangen wordt vervuld, eens gloort de dag,
Prezent' zal onze stap slaan als een trommelslag.


Pagina della canzone con tutte le versioni

Pagina principale CCG


hosted by inventati.org