Στὸν Νικηφόρο Μανδηλαρᾶ
Mikis Theodorakis / Mίκης ΘεοδωράκηςVersione neerlandese (olandese/fiamminga), dal sito dello Strijdkoor... | |
FÜR NIKIFOROS MANDILARAS | AAN NIKIFOROS MANDILARAS |
Als ich von deinem Tod erfuhr konnte ich nicht weinen. Ich wälzte mich auf dem Bett im Krankenhaus hin und her. Ich erinnerte mich an unsere letzte Begegnung. Sie werden es nicht wagen, hast du gesagt. Sie haben keinen anderen Weg, habe ich dir geantwortet. Dieser Weg wird ihr Grab sein, hast du voller Überzeugung gesagt. Ja, Nikiforos, er wird ihr Grab sein. Dieses Versprechen geben wir dir anstatt einer Totengedenkfeier. | Toen ik je dood vernam kon ik niet wenen. Ik wrong me van verdriet rond mijn hospitaalbed. Ik dacht aan onze laatste ontmoeting. ‘Ze zullen niet durven’, zei je Nikiforos. ‘Ze hebben geen andere uitweg’ weerlegde ik. ‘Die uitweg zal hun ondergang zijn’ riep je uit vol zelfvertrouwen. Ja, Nikiforos, het zal hun ondergang zijn! En deze belofte geven we je in plaats van een zielmis. |