Lhi a una aranhaa de vias que s’arviòuta dins la plana
Per anar a Turin e bessai encar pu enlai
Rotas autòrotas crosieras tangencials
Lhi a fin un trin que vai fito ‘ma un esluci
M’enteressen gaire perquè mi vuei chaminar
Sus la charriera que passa denant de l’òstal de Bart
L’es pas per la famina l’es pas per la miseria
Qu’a leissat lo vilatge en sobrant la granda mar
Passa las desbòinas per segre libertat
Sem sot lo ciel filhs de la mema patrìa
Flor de l’anarquia rampelava a batalhar
Fins que un òme es en cadena fins que un òme es esplechat
Era una terra d’òr de ferre e d’enjusticia
Avien mec lo coratge pas lo sabre lhi cavaliers
Per ganhar la sòrt basten pas còr e estrambòrd
E brama fòrt la chançon de la messorga
Tomba lo rebel que vòl pas baissar lo cap
La sornura sòna grimas lo cotel demanda sang
Es l’ora de la mòrt es l’ora de l’arena
La belva ferumeja en buvent lo sang di fòrts
Tot lo monde plora lo garçon del país
E son amís son fraire de batesta
Lo temp passa e resta lo resson d’aquel dolor
Lo ricòrd de vòstra fòrça que nos gardarèm totjorns
La casa es encar icì al centre de la Vila
Imagino un esgard dareire di ridels
Se pausar si maquinas la gent lhi trepadors
E si trators que van anant e enreire
Un sorís me monta que siu eirós de contunda
Per la charriera que passa denant de l’ostal de Bart
Per anar a Turin e bessai encar pu enlai
Rotas autòrotas crosieras tangencials
Lhi a fin un trin que vai fito ‘ma un esluci
M’enteressen gaire perquè mi vuei chaminar
Sus la charriera que passa denant de l’òstal de Bart
L’es pas per la famina l’es pas per la miseria
Qu’a leissat lo vilatge en sobrant la granda mar
Passa las desbòinas per segre libertat
Sem sot lo ciel filhs de la mema patrìa
Flor de l’anarquia rampelava a batalhar
Fins que un òme es en cadena fins que un òme es esplechat
Era una terra d’òr de ferre e d’enjusticia
Avien mec lo coratge pas lo sabre lhi cavaliers
Per ganhar la sòrt basten pas còr e estrambòrd
E brama fòrt la chançon de la messorga
Tomba lo rebel que vòl pas baissar lo cap
La sornura sòna grimas lo cotel demanda sang
Es l’ora de la mòrt es l’ora de l’arena
La belva ferumeja en buvent lo sang di fòrts
Tot lo monde plora lo garçon del país
E son amís son fraire de batesta
Lo temp passa e resta lo resson d’aquel dolor
Lo ricòrd de vòstra fòrça que nos gardarèm totjorns
La casa es encar icì al centre de la Vila
Imagino un esgard dareire di ridels
Se pausar si maquinas la gent lhi trepadors
E si trators que van anant e enreire
Un sorís me monta que siu eirós de contunda
Per la charriera que passa denant de l’ostal de Bart
×
![]()
Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.
