Dedins la vila de Marselha,
Avèm fòrça joinei gents
Qu’an ni asila, ni familha,
Trabalhan pas, fan lònguei dents.
N’en a que dian : es de gusalha.
Vau vos dire la veritat :
Li dien canalha ! E ben v’es pas.
Puei viatz un paire de familha,
Qu’a pena a norrir seis enfants.
Qu’au gròs trabalh si sacrifia,
Per li donar un morcèu de pan.
Per liech n’en a qu’un pauc de palha,
E ben sovent ren per manjar,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.
Puei rescontratz dins sei guenilhas,
L’òme qu’auja pas demandar.
Es tot solet, quina infamia,
Car n’en sap plus onte passar :
Au restaurant vòu pas far talha
De paur de pas posquer pagar,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.
Puei viatz la filha qu’es soleta,
Qu’a ges de parents per apueg.
Ganha pas pron dins sa chambreta,
Surtot a l’ora d’aujornduei.
Pasmens vòu pas faire la calha,
Dau desonor vòu pas manjar,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.
L’obrier que trabalha, pecaire !
Sovent ganha l’argent dos còps.
Lo vodriá per seis afaires,
Va demandar çò que li fau :
Tot en parlant se s’esparpalha
Quand vien que ditz la veritat,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.
Ò meis amics, se faliá tot dire,
N’en diriáu tròp, cresètz va ben,
Fau que sofrissèm lo martire,
E que n’en diguem jamai ren.
Se d’èstre paure fa canalha,
E ben messiers n’en manca pas.
Siam de canalhas, ò n’en siam pas !
Avèm fòrça joinei gents
Qu’an ni asila, ni familha,
Trabalhan pas, fan lònguei dents.
N’en a que dian : es de gusalha.
Vau vos dire la veritat :
Li dien canalha ! E ben v’es pas.
Puei viatz un paire de familha,
Qu’a pena a norrir seis enfants.
Qu’au gròs trabalh si sacrifia,
Per li donar un morcèu de pan.
Per liech n’en a qu’un pauc de palha,
E ben sovent ren per manjar,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.
Puei rescontratz dins sei guenilhas,
L’òme qu’auja pas demandar.
Es tot solet, quina infamia,
Car n’en sap plus onte passar :
Au restaurant vòu pas far talha
De paur de pas posquer pagar,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.
Puei viatz la filha qu’es soleta,
Qu’a ges de parents per apueg.
Ganha pas pron dins sa chambreta,
Surtot a l’ora d’aujornduei.
Pasmens vòu pas faire la calha,
Dau desonor vòu pas manjar,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.
L’obrier que trabalha, pecaire !
Sovent ganha l’argent dos còps.
Lo vodriá per seis afaires,
Va demandar çò que li fau :
Tot en parlant se s’esparpalha
Quand vien que ditz la veritat,
Li dien canalha ! E ben v’es pas.
Ò meis amics, se faliá tot dire,
N’en diriáu tròp, cresètz va ben,
Fau que sofrissèm lo martire,
E que n’en diguem jamai ren.
Se d’èstre paure fa canalha,
E ben messiers n’en manca pas.
Siam de canalhas, ò n’en siam pas !
×
![]()
Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.
