Κελὶ ποὺ οἱ τοῖχοι σου
μὲ τὰ συνθήματα τ' Ἀγώνα εἶναι βαμμένοι
ὅποιοι περάσουν ἀπὸ δῶ μετὰ ἀπὸ μένα
νὰ τοὺς θυμίσεις
ὅλες τὶς στιγμὲς ποὺ ἔζησα
Κι ἂν οἱ γροθιές μου τώρα δὲν πληγώσαν τὰ σίδερα
κι ἂν τὸ αἷμα ποὺ στάζει εἶναι δικό μου
Δὲν εἶν' αὐτὸ ποὺ μὲ κάνει νὰ ντρέπομαι
Δὲν ἔχουν αἷμα τὰ σίδερα
Πέστο
Τὰ σίδερα εἶναι πιὸ σκληρὰ
οἱ γροθιές μου ἀδύναμες
Γιὰ τὰ μάτια μου ποὺ θά 'δες δακρυσμένα
καὶ τὶς γροθιὲς σφιγμένες
Γιὰ τὸ πῶς πάλαιψα μὲ τὸ θάνατο
(Τόσο ὕπουλα φερμένον στὸ κελί μου)
Γιὰ τὶς ἀτέλειωτες ὧρες τῆς μοναξιᾶς
Τὶς παγωμένες μέρες τοῦ Χειμώνα
Γιὰ τὰ ξεσπάσματα τῆς Ὀργῆς
τὶς ἀδικίες καὶ τὸν πόνο
Γιὰ τὶς τόσες προσπάθειες
γιὰ τὸ ζεμάτισμα τοῦ πυρετοῦ τ' ἀδιάκοπο
Γιὰ τὴν περιφρόνησή μου
ποὺ ξάστερα τὴ δείχνω στοὺς Τυράννους
Θύμισέ τα
Δὲν ὑπάρχει Στιγμὴ ποὺ νὰ θέλω νὰ ξεχαστεῖ
Δὲν ὑπάρχει Στιγμὴ ποὺ νὰ μὲ κάνει νὰ ντρέπομαι
Σ.Φ.Μ. - Ἀπομόνωση – Ἰούνιος 1971. Στὴ διάρκεια ἀπεργίας πείνας καὶ μετὰ ξυλοδαρμὸ στὶς 7 Ἰουνίου 1971.
μὲ τὰ συνθήματα τ' Ἀγώνα εἶναι βαμμένοι
ὅποιοι περάσουν ἀπὸ δῶ μετὰ ἀπὸ μένα
νὰ τοὺς θυμίσεις
ὅλες τὶς στιγμὲς ποὺ ἔζησα
Κι ἂν οἱ γροθιές μου τώρα δὲν πληγώσαν τὰ σίδερα
κι ἂν τὸ αἷμα ποὺ στάζει εἶναι δικό μου
Δὲν εἶν' αὐτὸ ποὺ μὲ κάνει νὰ ντρέπομαι
Δὲν ἔχουν αἷμα τὰ σίδερα
Πέστο
Τὰ σίδερα εἶναι πιὸ σκληρὰ
οἱ γροθιές μου ἀδύναμες
Γιὰ τὰ μάτια μου ποὺ θά 'δες δακρυσμένα
καὶ τὶς γροθιὲς σφιγμένες
Γιὰ τὸ πῶς πάλαιψα μὲ τὸ θάνατο
(Τόσο ὕπουλα φερμένον στὸ κελί μου)
Γιὰ τὶς ἀτέλειωτες ὧρες τῆς μοναξιᾶς
Τὶς παγωμένες μέρες τοῦ Χειμώνα
Γιὰ τὰ ξεσπάσματα τῆς Ὀργῆς
τὶς ἀδικίες καὶ τὸν πόνο
Γιὰ τὶς τόσες προσπάθειες
γιὰ τὸ ζεμάτισμα τοῦ πυρετοῦ τ' ἀδιάκοπο
Γιὰ τὴν περιφρόνησή μου
ποὺ ξάστερα τὴ δείχνω στοὺς Τυράννους
Θύμισέ τα
Δὲν ὑπάρχει Στιγμὴ ποὺ νὰ θέλω νὰ ξεχαστεῖ
Δὲν ὑπάρχει Στιγμὴ ποὺ νὰ μὲ κάνει νὰ ντρέπομαι
Σ.Φ.Μ. - Ἀπομόνωση – Ἰούνιος 1971. Στὴ διάρκεια ἀπεργίας πείνας καὶ μετὰ ξυλοδαρμὸ στὶς 7 Ἰουνίου 1971.
×
![]()
