Language   

A Nanni Sulis II

Peppino Mereu
Language: Sardinian


Peppino Mereu


Eccomi dae nou a t'infadare
cun sas solitas mias novas malas,
prite ca bonas no nde poto dare.
Mai'est fiorid'e post'in galas,
a tottus dàt cuntentu: su dolore
subra me hat ispaltu tristas alas.
It'importat chi sogne unu fiore,
una viol'amabil'e gentile,
cando ch'in sinu meu est mort'amore?
Tempestosu connottu happo s'abrile
de custa vida chi passende so
connoschinde sa notte a manzanile.
Semper chi s'Isperanzi' «ajò»
m'hat nadu, happo pedidu unu sorrisu,
ma s'isventura m'hat rispustu: «No».
Dae sa vida m'agatto divisu,
sa persone pro s'ultimu viaggiu
serenamente isettat s'avvisu.
Como mi toccat a donare saggiu
de firmesa, sa mia sepoltura
est iscavad'e m'infundet coraggiu.
O forsis chi su fìz' 'e s'isventura,
a vista de sa falche messadora,
si det bestir'a pannos de paura?
Est beru, sì, so gal'a s'aurora
de sos annos, ma si est decretadu,
e devo morrer, non timo cuss'ora.
Ite fatt’in su mundu disamadu,
afflittu dae milli graves penas?
Menzus in duna fossa sutterradu.
Su sambene siccad'happ'in sas venas,
istanca e isfìnida sa persone,
andat a traz'e si rezzet appenas.
Giovanu so e mi giamant bezzone,
e cun rejone mi narant moninca,
cando giut'a passizu su bastone.
Como non pot'andare brinca brinca
comente unu tempus brincaia,
ca m'hant fattu corona 'e proninca.
Sos menzus annos de sa pizzinnia
mi los passo tocchende sa campana
c'annunziat sa trista fine mia.
Cale, cale det esser cudda giana
chi a su cursu de sos annos meos
zintu hat sa funesta cadiana?
Cando happ'invocadu sos recreos
d'unu ris'amurosu, unu carignu,
happ'happidu dolores e anneos.
Possibile chi non sia istadu dignu
mai de incontrare affettuosu,
e sorrident'unu chizu benignu? (*)
Ca so in cust'istadu dolorosu,
dae me si sunt fattos a un'ala:
non si nd'agattat coro piedosu.
Sos amigos, in custa sorte mala,
hant fattu finta de fagher su teu,
e m'hant lassadu cun sa rugh'a pala.
Deo però, pro su caratter meu,
mai mi so frittidu a zente gai
pedinde unu Simone Cireneu.
Pat'in segret'e no m'abbascio mai:
umiliarem'a coros marranos,
prim' 'e connoscher cuss'ora guai.
Forsis s'haere lintu zertas manos
como fia nadende in sa ricchesa,
a dannu de sos nostros paisanos.
Ma prim' 'e cummittire una vilesa
a dannu de sos meos patriottos,
mi onor' 'e sa mia poveresa.
Mi Faghent fele zeltos signorottos,
concas de linna e ispiantados,
chi si vantant pro riccos e pro dottos.
Su los bider comente sunt mudados,
passizant pro mustrare sa bacchetta
e abidos chi non sunt galu pagados.
In bidda faghent sa marionetta,
ispudorados! Cun sas malas tramas
sunt vermes chi bulluzant s'abba netta.
Su disisperu sunt de tantas mamas
chi cherent in sas fizas coltivare
violas de virtud'e bonas famas.
Isfamare, trampar'e violare,
est dovere pro custos trampaneris;
onestamente no ischint campare.
Deo no isco, sos carabineris
in logu nostru prit'est chi bi sune,
e no arrestant sos bangarrutteris.
Bi cheret una furca e una fune,
e impiccar'impiccare continu,
finas a si purgare sa Comune.
Torret sa legge de Villamarinu:
pro chi su male non fettat cangrena
bi cheret a duttore su boccinu.
Viles c'hant meritadu sa cadena,
sa giustissia puru hana trampadu,
gai s'hant infrancadu dogni pena.
Mentres chi unu poveru appretadu
furat pro s'appititu unu cogone,
lu 'ides arrestadu e cundennadu.
Su famidu chi furat un'anzone
est cundennadu dae sos giurados
fin'a degh'annos de reclusione.
E narrer chi b'hat palattos fraigados
dae sa man'infam' 'e sa rapina,
sos meres, ladros, sunt pius amados!
Sa ros'in custos tempos est ispina,
o'in die s'ispina si nàt rosa:
si pagat su piuer pro farina.
Sa limba de s'infamia velenosa
si una rosa b'hat gentil'e bella,
ti la dipinghet fea e ispinosa.
Miseru chie corcad'in carrella,
e in nottes serenas de lugore
pro ips’in chelu non lught istella.
Miserinu su c'andat pedidore
a pedir'unu bicculu 'e pane
a su gianile de calchi segnore.
Su riccu dàt biscottos a su cane,
e a su poveru narat: «Preizosu,
trivaglia, e dae me istad'addane».
Su chi no est istadu bisonzosu
incapaz’est de bonas aziones,
non podet esser mai piedosu.
Tottu sos poverittos sunt mandrones
pro sos attattos, ca no hant connotu
famen, affannos e afflissiones.
Ma si s'avverat cuddu terremotu,
su chi Giagu Siotto est preighende,
puru sa poveres'hat haer votu.
Happ'a bider dolentes esclamende:
«Mea culpa», sos viles prinzipales;
palatos e terrinos dividende.
Senza distinziones, curiales
devimus esser, fizos d'un'insigna,
liberos, rispettados uguales.
Unu die sa povera Sardigna
si naiat de Roma su granariu;
como de tale fama no nd'est digna.
Su jardinu, su campu, s’olivariu
d'unu tempus antigu, s'est mudadu
ind'unu trist'ispinosu calvariu.
Buscos chi mai b'haiat intradu
rajos de sole, miseras sacchettas
hant bestid'e su log'hant ispozzadu.
Arvures chi pariant pinnettas,
pro ingrassare su continentale,
affrontadu hant undas e marettas.
Inue tott'es passada s'istrale
pro seculos e seculos, de zertu
si det bider funestu su signale.
Vile su chi sas giannas hat apertu
a s'istranzu pro benner cun sa serra
a fagher de custu log'unu desertu.
Sos vandalos, cun briga e cuntierra,
benint dae lontanu, a si partire
sos fruttos, da chi si bruiant sa terra.
Isperamus chi prestu hat a finire
cust'istadu de cosas dolorosu:
meda semus istancos de suffrire.
Guai si no essère isperanzosu
in fiores donosos e galanos,
de cuddos c'hant profumu virtuosu.
Mancar'in testa giuta pilos canos,
sa mente sognat e su coro bramat
pro custa terra rosas e beranos.
Su coro meu galu s'infiamat,
su chizu, privu d'unu chizu ermosu,
amarissimas lagrimas derramat.
Tue, chi ses gentil'e amurosu,
cumpatimi, s'iscrio dae nou
non mi nelzas seccant'e infadosu.
Si ti suvvenis de s'ammigu tou,
cumandalu ch'est pront'a ti servire:
tottu est chi lu ponzas a su prou.
Deo, già l'ischis, so pro mi partire,
abbrevia pro cussu, e prontamente
de coment'istas donam'a ischire.
Si no mi podet benner de repente
su colpu tristu ch'isettende so:
cand'iscrittu m'has haer vanamente.
Ancora ses a tempus, ajò,
a' custa 'oghe non ti mustres mudu;
tue de coro duru non ses, no.
Anzis istadu semper ses s'azzudu,
su cunfortu, s'ispera 'e su mischinu,
duncas azzetta su meu saludu,
ca ti lu mandat s'amigu
Peppinu



Main Page

Please report any error in lyrics or commentaries to antiwarsongs@gmail.com

Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.




hosted by inventati.org