Τα Τραγούδια του Δρόμου
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος κι ο Μάνος Λοΐζος.
1. Ο δρόμος
Κωστούλα Μητροπούλου - Μάνος Λοΐζος
Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία
κι’ έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά
'Υστερα κύλησε ο καιρός και η ιστορία
πέρασε εύκολα απ’ την μνήμη στην καρδιά
ο τοίχος έγραφε: Mοναδική ευκαιρία,
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά
Tις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
έπειτα γήπεδο στην χύμα τα καβγά
ο δρόμος είχε την δική του ιστορία
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά.
Κωστούλα Μητροπούλου (1935-2004)
2. Ο αρχηγός
Λευτέρης Παπαδόπουλος - Αλέκα Αλιμπέρτη
Ερμηνεία της Χαρούλας Αλεξίου.
Λευτέρης Παπαδόπουλος.
είχαμε και ξύλινα ντουφέκια
κι ήτανε ο πόλεμος γιορτή
στα παλιά μας στέκια
Όλοι σε φωνάζαν αρχηγό
κι ήξερες μονάχα να διατάζεις
κι έτρεχα ξοπίσω σου κι εγώ
για να με κοιτάζεις
Έγειρες στη γη να κοιμηθείς
κι έγινε η καρδιά σου κυπαρίσσι
σου ‘πα θα πεθάνω αν σκοτωθείς
κι όμως έχω ζήσει.
Αλέκα Αλιμπέρτη.
3. Ο μέρμηγκας
Μάνος Λοΐζος - Μάνος Λοΐζος
Ερμηνεία του Σωκράτη Μάλαμα.
Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ' το χέρι
Είμαι λέει ο πιο σοφός σ΄ ολόκληρο τ΄ ασκέρι
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ΄ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο δεν πεινάμε
Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
όμως πρόσεχε καλά τ΄ ωραίο σου λαρύγγι
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ΄ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο μα πεινάμε
Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν΄ αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ΄ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο μα πεινάμε,
εν δυο θα σε φάμε!
4. Μη με ρωτάς
Λευτέρης Παπαδόπουλος - Μάνος Λοΐζος
Ερμηνεία της Χαρούλας Αλεξίου.
Τα πολυβόλα σωπάσαν
Οι πόλεις αδειάσαν και κλείσαν
Ένας βοριάς παγωμένος
Σαρώνει την έρημη γη
Στρατιώτες έρχονται
Πάνε, ρωτάνε γιατί πολεμήσαν
Κι εσύ ησυχάζεις
Το δάχτυλο βάζεις
Να βρεις την πληγή
Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι
Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς,μη με ρωτάς
Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Στην πολιτεία βραδιάζει
Το χιόνι τις στέγες σκεπάζει
Ένα καμιόνι φορτώνει
Και κόβει στα δυο τη σιγή ...
Περιπολία στους δρόμους
Και κάποια φωνή που διατάζει
Κι εσύ ησυχάζεις Το δάχτυλο βάζεις
Να βρεις την πληγή ...
Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι
Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
Μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
5. Συρματοπλέγματα
Λευτέρης Παπαδόπουλος - Αλέκα Αλιμπέρτη
Ερμηνεία της Χαρούλας Αλεξίου.
Συρματοπλέγματα αναμεσά μας,
φαντάρε που `σε αντικρύ.
Αύριο θα `μαστε νεκροί,
αύριο θα `μαστε νεκροί,
μια τρύπα στα πουκαμισά μας.
Συρματοπλέγματα και στις καρδιές μας,
όπως τα γένια μας σκληρά.
Ηρθ΄ η δική σου η σειρά,
ηρθ΄ η δική σου η σειρά,
ρίξε να κάψεις τις σοδειές μας.
Συρματοπλέγματα και οι ψαλίδες,
κόβουν μονάχα το χαρτί.
Φυλάξου θα `χουμε γιορτή,
φυλάξου θα `χουμε γιορτή,
ανάψαν οι φωτοβολίδες.
6. Ο στρατιώτης
Κωστούλα Μητροπούλου - Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου (ζωντανή).
Του 'παν θα βάλεις το χακί
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
και ήρωας θα γίνεις
Εκείνος δεν μιλάει πολύ
του 'ναι μεγάλη η στολή
του 'ναι μεγάλη η στολή
και βάσανο οι αρβύλες
Το εμβατήριο που του ‘μαθα να λέει
είναι φασιστικό και του 'ρχεται να κλαίει
είναι φασιστικό και του 'ρχεται να κλαίει
το εμβατήριο που του ‘μαθα να λέει
Δεν του ΄γραφε ποτέ κανείς
τις νύχτες ξύπναγε νωρίς
τις νύχτες ξύπναγε νωρίς
και μίλαγε για λάθος
Μια μέρα έγινε στουπί
πέταξε πέρα τη στολή
πέταξε πέρα τη στολή
και έκλαψε μονάχος
Το εμβατήριο που του ‘μαθα να λέει
είναι φασιστικό και ντρέπεται να κλαίει
είναι φασιστικό και ντρέπεται να κλαίει
το εμβατήριο που του ‘μαθα να λέει
7. Τσε
Μάνος Λοΐζος - Μάνος Λοΐζος
Ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Μια φωτογραφία σου ήρθε και σε μένα
Μια φωτογραφία σου απ΄ τα ξένα
Απ΄ αυτές που κρατάν οι φοιτητές
Απ΄ αυτές που ξεσκίζει ο χαφιές
Απ΄ αυτές που κρεμάν οι φοιτητές
Στην καρδία τους
Τσε Γκεβάρα
Κλείσε το παράθυρο
Σφάλισε τις πόρτες
Τρέμω για τον άνθρωπο
Με τις μπότες
Τι ζητά και στους ίσκιους περπατά
Τι ζητά και για σένανε ρωτά
Τι ζητά και το σπίτι μας κοιτά
Κάθε βράδυ
Τσε Γκεβάρα
Τόσα τριαντάφυλλα
Τα `καψε το χιόνι
Αχ αυτή η άνοιξη
Με ματώνει
8. Θα κλείσω το παράθυρο
Λευτέρης Παπαδόπουλος – Αλέκα Αλιμπέρτη
Ερμηνεία της Χαρούλας Αλεξίου.
Θα κλείσω το παράθυρο
την πόρτα θα καρφώσω
τη νύχτα αυτή που ο θάνατος
γωνιά γωνιά σε ψάχνει.
Δε θα σε δώσω του φονιά
πουλί κυνηγημένο
θα βρω μαχαίρι και γωνιά
και θα τον περιμένω.
Χτυπάνε δυο, χτυπάνε τρεις
ραγίζουν τα ρολόγια
χτυπάν την πόρτα δεκατρείς
ακούει η νύχτα, τρέμει.
Δε θα σε δώσω του φονιά
πουλί κυνηγημένο
θα βρω μαχαίρι και γωνιά
και θα τον περιμένω.
Το αίμα σου γαρούφαλλο
το δάκρυ μου ποτάμι...
9. To ακορντεόν
Γιάννης Νεγρεπόντης - Μάνος Λοΐζος
Ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και της Παιδικἠς Χορωδίας Σπύρου Λάμπρου
Αυτό το τραγούδι ανήκει στα “Πρωτόγονα ΑΠΤ”.
Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν
Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν
Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περάσει ο φασισμός
10. Δώδεκα παιδιά
Δημήτρης Χριστοδούλου - Κώστας Σμοκοβίτης
Ερμηνεία του Κώστα Σμοκοβίτη.
Κώστας Σμοκοβίτης.
πήραν τη βροχή στους ωμούς, δώδεκα παιδιά,
κράτησαν ψηλά τον ήλιο, κάνανε το κρύο φίλο,
πήγαν πιο μακριά κι απ' τα πουλιά.
Bρήκαν στην κορφή, την παλιά πληγή,
το χρυσό μαχαίρι του ληστή.
Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα παιδιά,
πήραν τη βροχή στους ωμούς, δώδεκα παιδιά,
κράτησαν ψηλά τον ήλιο, κάνανε το κρύο φίλο,
πήγαν πιο μακριά κι απ' τα πουλιά.
Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα σπαθιά,
πήραν το Χριστό στους ωμούς δώδεκα παιδιά,
χάραξαν στη γη τους νόμους, άνοιξαν στη νύχτα δρόμους
κι έγινε η αγάπη πιο βαθιά.
Γράψαν μιαν ευχή, να μη ξεχαστεί,
κάτω από το χώμα η γιορτή.
Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα σπαθιά,
πήραν το Χριστό στους ωμούς, δώδεκα παιδιά,
χάραξαν στη γη τους νόμους, άνοιξαν στη νύχτα δρόμους
κι έγινε η αγάπη πιο βαθιά.
Γιάννης Νεγρεπόντης - Μάνος Λοΐζος
Ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου (ζωντανή).
Αυτό το τραγούδι ανήκει στα “Πρωτόγονα ΑΠΤ”.
Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς
σε φάμπρικα δούλευαν φτιάχνοντας τανξ
Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς
αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τανξ
Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς
δούλευαν στο Μπραουν, στον Φισερ, στον Κραφτ
Ο Μπραουν, ο Φισερ και ο Κραφτ
αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τραστ
Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς
ανέμελοι δούλευαν πάντα στα τανξ
ποτέ τους δεν διάβασαν Μαρξ
ιδέα δεν είχαν για τραστ και για κραχ
Ο Μπραουν, ο Φισερ και ο Κραφτ
χώρισαν σε Μπραουν σε Φισερ σε Κραφτ
Ο Μπραουν, ο Φισερ και ο Κραφτ
εχθροί τάχα γίνανε διαλύσανε το τραστ
και πριν μάθουν τι είπε ο Μαρξ
στρατιώτες του πήρανε, στον πόλέμο παν
Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς
σαν ήρωες έπεσαν κάτω απ΄ τα τανξ
Ο Μπραουν, ο Φισερ και ο Κραφτ
σκέφτηκαν και βρήκαν πως φταιει ο Μαρξ
Ο Μπραουν, ο Φισερ και ο Κραφτ
ξανασμίξανε πάλι και φτιάξανε τραστ
ξανασμίξανε πάλι και φτιάξανε τραστ
ξανασμίξανε πάλι και φτιάξανε τραστ.
×
![]()
