Lingua   

Τα τραγούδια του αγώνα

Mikis Theodorakis / Mίκης Θεοδωράκης


Mikis Theodorakis / Mίκης Θεοδωράκης



Μίκη Θεοδωράκη


ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ


agonallos


1. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ
Στίχοι Αλέκου Παναγούλη
Τραγουδάει η Μαρία Φαραντούρη




panagtimbreΣβησμένη φλόγα, που πάντα καίει
Σκέπασμα τάφου χωρίς νεκρούς.
Μάτια κλαμένα που σε κοιτάνε
σκέψεις κρυμμένες σε προσκαλούν.

Πίστη κι ελπίδα χαροπαλεύουν
πνεύμα κι αλήθεια στις φυλακές.
Άγιες προσπάθειες ναυαγισμένες
φωνές ανθρώπων σε προσκαλούν.

Σπόρος οργής πέφτει στο χώμα
μήνυμα πάλης τρέφει φτερά
σπίθα φεγγίζει μεσ' στο σκοτάδι
νέοι αγώνες σε προσκαλούν.

2. ΣΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Στίχοι Αλέκου Παναγούλη
Τραγουδάν ο Μίκης Θεοδωράκη κι η Μαρία Φαραντούρη




Μαθάινοντας τον θάνατό σου
δεν μπόρεσα να κλάψω.
Στριφογύριζα
στο κρεβάτι του νοσοκομείου.
Θυμόμουνα την τελευταία μας συνάντηση.
Δεν θα τολμήσουν, έλεγες.
Δεν έχουν άλλο δρόμο, σ' απαντούσα.
Αυτός ο δρόμος θά 'ναι ο τάφος τους,
φώναζες με πίστη.
Ναι, Νικηφόρε, θά 'ναι ο τάφος τους.
Αυτή την υπόσχεση σου δίνουμε
αντί για μνημόσυνο.

3. ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΝΕΚΡΟΙ (Πάλης Ξεκίνημα)
Στίχοι Αλέκου Παναγούλη
Τραγουδάν ο Μίκης Θεοδωράκης, η Μαρία Φαραντούρη κι η Μαρία Δημητριάδη




Πάλης ξεκίνημα
νέοι αγώνες
οδηγοί της ελπίδας
οι πρώτοι νεκροί.

Όχι άλλα δάκρυα
κλείσαν οι τάφοι
λευτεριάς λίπασμα
οι πρώτοι νεκροί.

Λουλούδι φωτιάς
βγαίνει στους τάφους
μήνυμα στέλνουν
οι πρώτοι νεκροί.

Απάντηση θα πάρουν
ενότητα κι αγώνα
για νά 'βρουν ανάπαυση
οι πρώτοι νεκροί.

4. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ ΜΟΥ ('Οταν Χτυπήσεις Δυο Φορές)
Στίχοι Μίκη Θεοδωράκη (και ανταρτικό τραγούδι)
Τραγουδάν η Μαρία Φαραντούρη κι η Μαρία Δημητριάδη




Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους
γυναίκες και άνδρες με όπλα στους ώμους
στο τίμιο λάβαρο πάντα πιστοί
στη σάλπιγγα πλάι που μας προσκαλεί


'Οταν χτυπήσεις δυό φορές
κι ύστερα τρεις και πάλι δυό
Αλέξανδρε μου
θα 'ρθώ για να σ’ανοίξω.
Θα σου ’χω φαγητό ζεστό
θα σου ’χω ρούχο καθαρό
γωνιά για να σε κρύψω.

Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους
γυναίκες και άνδρες με όπλα στους ώμους
στο τίμιο λάβαρο πάντα πιστοί
στη σάλπιγγα πλάι που μας προσκαλεί


'Οταν χτυπήσεις δυό φορές
κι ύστερα τρεις καὶ πάλι δυό
Αλέξανδρε μου
θα δω τὸ πρόσωπό σου.
Στα μάτια κρύβεις δυό φωτιές
ατα στήθη σου χίλιες καρδιές
μετράνε τον καημό σου.

Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους
γυναίκες και άνδρες με όπλα στους ώμους
στο τίμιο λάβαρο πάντα πιστοί
στη σάλπιγγα πλάι που μας προσκαλεί


'Οταν χτυπήσεις δυό φορές
κι ύστερα τρεις καὶ πάλι δυό
Αλέξανδρε μου
σκέφτομαι το φευγιό σου.
Σε βλέπω σε κελί στενό
να σέρνεις πρώτος το χορό
πάνω στο θάνατό σου.

5. Ο ΘΡΗΝΟΣ (Ο Πόνος Λόγια Δεν 'Εχει)
Στίχοι Γεωργίας Δεληγιάννη-Αναστασιάδης
Τραγουδάει η Μαρία Φαραντούρη




Ο πόνος λόγια δεν έχει,
η άβυσσο τέλος δεν έχει
κι η κόλαση μέτρο,
το χάος είναι άπιαστο…

Πιο πικρό κι απ΄ το φαρμάκι
δεν έχει, στον κόσμο δεν έχει

Κι όλες της γης οι οχιές
δαγκώνουν τα σπλάχνα μου

Ο πόνος λόγια δεν έχει
η άβυσσο, τέλος δεν έχει

6. ΚΙ ΕΣΥ ΛΑΕ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΕ (Μη Ξεχνάς Τον Ωρωπό)
Στίχοι Μίκη Θεοδωράκη
Τραγουδάει ο Μίκης Θεοδωράκης




Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μη ξεχνάς τον Ωρωπό.
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μη ξεχνάς τον Ωρωπό.

Ο πατέρας εξορία, και το σπίτι ορφανό,
ζούμε μες την τυραννία στο σκοτάδι το πηχτό.

Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μη ξεχνάς τον Ωρωπό.
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μη ξεχνάς τον Ωρωπό.

Κλαίει κι μάνα τώρα μόνη, κλαίν’ τα δέντρα τα πουλιά
στη Πατρίδα μας νυχτώνει, ορφανή η αγκαλιά.

Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μη ξεχνάς τον Ωρωπό.
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μη ξεχνάς τον Ωρωπό.

Μες τα σύρματα κλεισμένοι, μα η καρδιά μας πάντα ορθή
πάντα ο ίδιος όρκος μένει, λευτεριά και προκοπή.

Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μη ξεχνάς τον Ωρωπό.
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μη ξεχνάς τον Ωρωπό.

7. ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΜΟΡΦΩΘΗΝ
Στίχοι Μίκη Θεοδωράκη
Τραγουδάει ο Μίκης Θεοδωράκης




Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις.

Πέρα από το γαλάζιο κύμα, το γαλάζιο ουρανό
μια μανούλα περιμένει χρόνια τώρα να τη δω.

Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις.

Χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει, μες στο σύρμα περπατώ
θα περάσουν μαύρες μέρες δίχως να σε ξαναδώ.

Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις.

Αλικαρνασσός, Παρθένι, Ωρωπός, Κορυδαλλός
ο λεβέντης περιμένει της ελευθεριάς το φως.

Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις.

8. Ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ (Λεβέντης Εροβόλαγε)
Στίχοι Νότη Περγιάλη
Τραγουδάει η Μαρία Δημητριάδη




Σαν τον αητό φτερούγαγε στη στράτα
τον καμαρώνει η γειτονιά στα παραθύρια
με χαμηλά τα μαύρα του τα μάτια
λεβέντης εροβόλαγε.

Νότης Περγιάλης.
Νότης Περγιάλης.
Στα ματιά του ένα σύννεφο
μες την καρδιά του σίδερο.
Κυλάει το αίμα, σκέπασε τον ήλιο
κι ο χάρος εροβόλαγε.

Σφαλούν τα μάτια κι' οι καρδιές
σφαλούν τα παραθύρια
μετά χυμάει ο Χάροντας καβάλα
κι'εκείνος χαμογέλαγε.

Ποιός κατεβαίνει σήμερα στον Άδη;
Ποιόν κουβεντιάζει η γειτονιά κι ανανταριάζει;
Γιατί βουβά είναι τα βουνά κι οι κάμποι;
Λεβέντης εροβόλαγε.

Σαν τον αητό φτερούγαγε στη στράτα
τον καμαρώνει η γειτονιά στα παραθύρια
με χαμηλά τα μαύρα του τα μάτια
λεβέντης εροβόλαγε.



9. Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Στίχοι Μάνου Ελευθερίου
Τραγουδάει ο Μίκης Θεοδωράκης




Είμαι καλά, πολύ καλά, για σας το ίδιο επιθυμώ.
Σ' όσους ρωτούν, δώστε φιλιά, δώστε θερμό χαιρετισμό.

Το δέμα τό 'λαβα προχτές, μα μην ξοδεύεστε πολύ.
Σαν πόρτες ήταν ανοιχτές κοντά σας όλη μου η ζωή.

Αύριο φεύγουν οι μισοί κι εμείς πηγαίνουμε γι' αλλού -
μπορεί στεριά, μπορεί νησί, ας γίνει θέλημα Θεού.

10. Η AYΛΗ
Στίχοι Μάνου Ελευθερίου
Τραγουδάν ο Λάκης Καραλής κι η Μαρία Φαραντούρη




Σφυρίζει στην ταράτσα η ζωστήρα
σε παίρνουν και σε πάνε στην αυλή.
Ξωκλήσια και νησιά χωρίς αρμύρα
δεν θα θυμάσαι πια μεσ' τη ζωή

Κλειστό και χαμηλό το καμαράκι
Πριν από χρόνια θα 'ταν πλυσταριό.
Mα εσύ, μικρό παιδί, παλικαράκι,
φαρμάκωσες ετούτο τον καιρό
μ' ένα καρφί και μ' ένα καθρεφτάκι
τις φλέβες όταν έκοψες θαρρώ.

Μιλώ στη Παναγιά και στον Κριτή σου.
Τα χρόνια σου μετρώ με τον καημό.
Μα πες μου αν έχει ο βασανιστής σου
αν έχει μάτια, στόμα και λαιμό.

Κλειστό και χαμηλό το καμαράκι
Πριν από χρόνια θα 'ταν πλυσταριό.
Mα εσύ, μικρό παιδί, παλικαράκι,
φαρμάκωσες ετούτο τον καιρό
μ' ένα καρφί και μ' ένα καθρεφτάκι
τις φλέβες όταν έκοψες θαρρώ.

11. ΠΟΙΟΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
Στίχοι Μάνου Ελευθερίου
Τραγουδάει η Μαρία Φαραντούρη




Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά
Nα την ξεμοναχιάσει μες στη νύχτα;
Oυρλιάζουν και σφυρίζουν φορτηγά -
σαν ψάρι μ' έχουν πιάσει μες στα δίχτυα.
Για κάποιον μες στον κόσμο είν' αργά.
Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά;

Ποιος τη ζωή μου, ποιος παραφυλά,
στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει;
Πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά,
που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;
Για κάποιον μες στον κόσμο είν' αργά.
Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά;

12. ΚΛΕΙΣ' ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ
Στίχοι Μάνου Ελευθερίου
Τραγουδάν η Μαρία Φαραντούρη κι ο Μίκης Θεοδωράκης




Απόψε μη μιλήσεις για ποιήματα
και για τον πόνο που σου σπάζει τα νεφρά.
Ο δίπλα δεν ακούει τα χτυπήματα
με τη βροχή, δεν πιάνουν τα μηνύματα.
Κλείσ' το παράθυρο και μπαίνουν τα νερά.

Μυρίζει ο διάδρομος ιώδιο
κι αυτόν στο βάθος τον φέραν σηκωτό.
Αποβραδίς τον είχαν στο υπόγειο -
ηλεκτρισμένο θα 'ταν το καλώδιο
που θα τ' αγγίζανε στο στόμα το κλειστό.

Απόψε μη μιλήσεις για ποιήματα
και για τον πόνο που σου σπάζει τα νεφρά.
Ο δίπλα δεν ακούει τα χτυπήματα
με τη βροχή, δεν πιάνουν τα μηνύματα.
Κλείσ' το παράθυρο και μπαίνουν τα νερά.

13. ΤΑ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ
Στίχοι Ανδρέα Κάλβου
Τραγουδάν η Μαρία Φαραντούρη κι ο Μίκης Θεοδωράκης




θ'
Αὐγεριναὶ τοῦ ἡλίου
ἀκτῖνες, τί προβαίνετε;
Τάχα ἀγαπάει νὰ βλέπῃ
ἔργα ληστῶν τὸ μάτι
τῶν οὐρανίων;

κε'
Ὦ Ἕλληνες, ὦ θεῖαι
ψυχαὶ πού εἰς τοὺς μεγάλους
κινδύνους φανερώνετε
ἄκαμπτον ἐνέργειαν
καὶ ὑψηλὴν φύσιν !

κζ'
Πῶς, πῶς τῆς ταλαιπώρου
πατρίδος δὲν πασχίζετε
νὰ σώσητε τὸν στέφανον
ἀπό τὰ χέρια ἀνόσια
ληστῶν τοσούτων;

κη'
Εἶναι πολλὰ τὰ πλήθη των
καὶ τρομερά εἰς τὴν ὄψιν,
ἀλλ' ἕνας Ἕλλην δύναται.
Ἕνας ἄνδρας γενναῖος
νὰ τὰ σκορπίσει.

14. ΕΙΣ ΣΑΜΟΝ
Στίχοι Ανδρέα Κάλβου
Τραγουδάν η Μαρία Φαραντούρη κι ο Μίκης Θεοδωράκης




α'
Ὅσοι τὸ χάλκαιον χέρι
βαρὺ φόβου αἰσθάνονται,
ζυγὸν δουλείας ἂς ἔχωσι
θέλει αρετὴ καὶ τόλμην
ἡ ἐλευθερία.

β'
Αὐτὴ (καὶ ὁ μύθος κρύπτει
νοῦν ἀληθείας) ἐπτέρωσε
τὸν Ἴκαρον καὶ ἂν ἔπεσεν
ὁ πτερωθείς κι ἐπνίγη
θαλασσωμένος.

γ'
Ἀφ΄ὑψηλὰ ὅμως ἔπεσε
καὶ ἀπέθανεν ἐλεύθερος.
Ἂν γένῃς σφάγιον ἅτιμον
ἑνός τυράννου, νόμιζε
φρικτὸν τὸν τάφον.

15. AI EYXAI
Στίχοι Ανδρέα Κάλβου
Τραγουδάν η Μαρία Φαραντούρη κι ο Μίκης Θεοδωράκης




α'

Τῆς θαλάσσης καλήτερα
φουσκωμένα τὰ κύματα
νὰ πνίξουν τὴν πατρίδα μου
ὡσὰν ἀπελπισμένη
ἔρημον βάρκαν.

β'
Στὴν στεριάν, στὰ νησιά,
καλήτερα μία φλόγα
νὰ ἰδῶ παντοῦ χυμένην
τρώγουσαν πόλεις, δάση,
λαοὺς καὶ ἐλπίδας.

γ'
Καλήτερα, καλήτερα
διασκορπισμένοι οἱ Ἕλληνες
νὰ τρέχωσι τὸν κόσμον
με ἐξαπλωμένην χεῖρα
ψωμοζητοῦντες.

ιε'
Τὸ ξίφος σφίγξατ' Ἕλληνες,
τὰ ὀμμάτια σας σηκώσατε
ἰδοῦ εἰς τοὺς οὐρανούς
προστάτης ὁ Θεός
μόνος σας εἶναι.

ις'
Κι ἄν ὁ Θεὸς καὶ τ' ἄρματα
μᾶς λείψωσι καλήτερα
πάλιν νὰ χρεμετίσωσι
ς'τὸν Κιθαιρώνα Τούρκων
ἄγριαι φοράδες.

ιζ'
Παρὰ ... ἆ! ὅσον εἶναι
τυφλὴ καὶ σκληροτέρα
ἡ τυρρανὶς τοσοῦτον
ταχυτέρως ἀνοίγονται
σωτήριοι θύραι.



Pagina principale CCG

Segnalate eventuali errori nei testi o nei commenti a antiwarsongs@gmail.com




hosted by inventati.org