Lingua   

Παράθυρο στη Μεσόγειο

Yannis Markopoulos / Γιάννης Μαρκόπουλος


Yannis Markopoulos / Γιάννης Μαρκόπουλος


1) Προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου
(Στίχοι: Μιχάλης Σταυρακάκης)

Προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου,
σκύβω το κεφάλι στα μαρτύριά σου
και θαυμάζω λαέ μου τα έργα σου.

Ματώνεις τη σκέψη σου,
ματώνεις τα νύχια σου λαέ μου
για να βγάλεις τον άρτο τον επιούσιο.


2) Οικογένεια
(Στίχοι: Μιχάλης Σταυρακάκης)

Εγώ, ο αδερφός μου κι η Ρηνιώ μας
σκάβαμε το χωράφι ολημερίς.
Ο πατέρας μου μπεκρής,
χτυπούσε τη μάνα μου κι εμάς τους τρεις,
μας γέμιζε βρισιές.

Η μάνα άρρωστη βαριά
δεν άντεξε στα βάσανα η μαύρη,
για να γιατρέψουμε τη μάνα μας
πουλήσαμε το χωράφι μας στον τσιφλικά,
και πια δεν έχομε χωράφι.

Η Ρηνιώ μας έχει φιλότιμο
και ξέρει ν' αγαπά και να λυπάται.
Μ' ένα φουστάνι μπαλωμένο
πότε γυρνά στις γειτονιές ζητώντας
τον πατέρα το μπεκρή και πότε ξαγρυπνά
στης μάνας μας το προσκεφάλι.

Τον πατέρα τον κλείσαν φυλακή,
η μάνα πέθανε ένα πρωινό.
Η Ρηνιώ μας ζητάει δουλειά,
την πήρε φαμέγια ο τσιφλικάς
και μαζί επήρε την τιμή της.

Η Ρηνιώ μας ένοιωθε ντροπή
και πια στο σπίτι δεν ξανάρθε.
Μια μέρα τον αδερφό μου τον πήραν στρατιώτη
να υπηρετήσει πατρίδα και θρησκεία,
να υπερασπίσει οικογένεια και τιμή.


3) Παράθυρο στη Μεσόγειο
(Ορχηστρικό)


4) Ξένος στρατιώτης
(Στίχοι: Μιχάλης Σταυρακάκης)

Τι γυρεύεις ξένε στρατιώτη
στα μέρη τα δικά μας;
Τι γυρεύεις ξένε στρατιώτη
στα δικά μας σπιτικά;

Εδώ είσαι ξένος κι άγνωστος,
εδώ είσαι ένας εχθρός.

Γύρισε πίσω ξένε στρατιώτη
στα μέρη τα δικά σου,
γύρισε πίσω ξένε στρατιώτη
στα δικά σου σπιτικά.

Εδώ είσαι ξένος κι άγνωστος,
εδώ είσαι ένας εχθρός.


5) Ως τον ύστατο χτύπο
(Στίχοι: Sahim Kasem)

Ίσως να στερηθώ και το ψωμί μου,
ίσως το στρώμα ξεπουλήσω και τα ρούχα μου.
Ίσως δουλέψω σκουπιδιάρης, πετροκόπος και χαμάλης,
ίσως να σωριαστώ γυμνός και πεινασμένος.

Αλλά δεν παζαρεύω κι ως τον ύστατο
χτύπο της καρδιάς μου θ' αντιστέκομαι.

Ίσως αρπάξεις απ' τη γη μου και την τελευταία σπιθαμή,
ίσως θα ρίξεις στις φυλακές τη νιότη μου.
Ίσως μου κλέψεις την κληρονομιά του παππού μου,
ίσως καθίσεις πάνω απ' το χωριό μας εφιάλτης.

Αλλά δεν παζαρεύω κι ως τον ύστατο
χτύπο της καρδιάς μου θ' αντιστέκομαι.

Ίσως από τις νύχτες μου να σβήσει κάθε φως,
ίσως να στερηθώ της μάνας το φιλί.
Ίσως στερήσεις στα παιδιά μου καινούργιο ρούχο στη γιορτή,
ίσως στις μέρες μου καρφώσεις το σταυρό.

Αλλά δεν παζαρεύω κι ως τον ύστατο
χτύπο της καρδιάς μου θ' αντιστέκομαι.


6) Πες μου τι σε τυραννάει
(Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου)

Τρεις η ώρα στο κρεβάτι και δε λες να κλείσεις μάτι
και δε λες να κλείσεις μάτι τρεις η ώρα στο κρεβάτι.
Πες μου τι σε τυραννάει χρόνια τώρα και βαστάει,
πες μου ποιος καημός σε κάνει και ο ύπνος δε σε πιάνει.

Τι να φταίει, τι να φταίει τι είναι εκείνο που μας καίει;
Τι είναι εκείνο που μας καίει, όλο λέω τι να φταίει.
Πες μου τι σε τυραννάει χρόνια τώρα και βαστάει,
πες μου ποιος καημός σε κάνει και ο ύπνος δε σε πιάνει.

Όπου να 'ναι ξημερώνει λίγο υπομονή ακόμη,
λίγο υπομονή ακόμη κι όπου να 'ναι ξημερώνει.
Πες μου τι σε τυραννάει χρόνια τώρα και βαστάει,
πες μου ποιος καημός σε κάνει και ο ύπνος δε σε πιάνει.


7) Χαϊμαλίνα
(Στίχοι: Μιχάλης Σταυρακάκης)

Τώρα που σου γράφω Χαϊμαλίνα απ' το πιο ψηλό βουνό της Κρήτης
προβοδώ τα πρόβατά μου στον ίσκιο ενός ασφένταμου.
Έχω πρόβατα λευκά σαν το λευκό μου χρώμα,
έχω πρόβατα μαύρα σαν το μαύρο σου το χρώμα.

Χαϊμαλίνα, το αίμα τους είναι ίδιο κόκκινο σαν το δικό μας αίμα.
Χαϊμαλίνα, ρωτάω τα πρόβατά μου πώς μοιράζουνε στα ίσια
τον ίσκιο ενός ασφένταμου κι έχουν λευκά και μαύρα
τα ίδια δικαιώματα ενώ οι άνθρωποι σκοτώνονται μοιράζοντας μια πήχη γης.

Εσύ Χαϊμαλίνα δεν γνωρίζεις εμάς τους λευκούς που φτιάχνουμε το τυρί,
τις γυναίκες μας που φτιάχνουνε τα ρούχα στο τελάρο.
Εσύ γνωρίζεις τους άγριους λευκούς που ήρθαν στην πατρίδα σου
και σκότωσαν τ' αδέρφια σου και κλέβουνε το βιος σου.

Αυτοί που κλέβουνε το βιος σου Χαϊμαλίνα, κλέβουν και το δικό μου το τυρί.
Τώρα που σου γράφω Χαϊμαλίνα απ' το πιο ψηλό βουνό της Κρήτης
προβοδώ τα πρόβατά μου.


8) Χειραψία
(Ορχηστρικό)


9) Μην κλαις
(Στίχοι: Μιχάλης Σταυρακάκης)

Μην κλαις για τη ζωή σου τη σκληρή,
μην κλαις τα άχαρα τα χρόνια.
Δεν θέλει δάκρυα η ζωή,
θέλει τραγούδι, θέλει αγώνα.

Κοίτα να δεις η νύχτα φεύγει
και η αυγή χαράζει ζωγραφιές,
χαρούμενος ο ήλιος ανατέλλει
κι ο κόσμος θα γεμίσει ομορφιές.

Μην κλαις τώρα που υποφέρεις
και πίστεψε πως όλα θα πάνε καλά.
Μην κλαις και πρέπει αυτό να ξέρεις,
δίχως αγώνα δεν έρχεται χαρά.

Κοίτα να δεις η νύχτα φεύγει
και η αυγή χαράζει ζωγραφιές,
χαρούμενος ο ήλιος ανατέλλει
κι ο κόσμος θα γεμίσει ομορφιές.


10) Τραγούδι της ειρήνης
(Στίχοι: Γιάννης Μαρκόπουλος)

Ειρήνη, τ' όνομά σου να γραφτεί
στους αιώνες των αιώνων, ειρήνη.
Τ' όνομά σου να γραφτεί στα κανόνια
που σκουριάζουν, ειρήνη.

Ειρήνη, θέλουμε ειρήνη!

Ειρήνη, τα παιδιά σε αγαπούν
οι μεγάλοι σε λατρεύουν, ειρήνη.
Σαν θεός αληθινός πάντα
στέλνεις την αγάπη ειρήνη,
του πολέμου το θεριό
το χτυπάς και το σκοτώνεις, ειρήνη.

Ειρήνη, θέλουμε ειρήνη!



Pagina principale CCG

Segnalate eventuali errori nei testi o nei commenti a antiwarsongs@gmail.com




hosted by inventati.org