De basis voor het collectief “Vuile Mong en zijn Vieze Gasten” werd gelegd tijdens een optreden voor de eerste verjaardag van het Gentse buurthuis Kontakt op 15 oktober
1971. Het programma bestond uit een originele mix van humor, politiek theater en satire.
Walter De Buck, de bezieler van de Gentse Feesten, programmeerde hen het jaar daarop op de Gentse Feesten, wat hun eigenlijke doorbraak betekende.
Leden van het eerste uur waren buurtwerker Mong Rosseel, Magda Demeester, Jan Van Daele, Guido Schiffer en Fabien Audooren. Hun doel was via het theater maatschappelijke en sociale wantoestanden aan de kaak te stellen. Belangrijk daarbij was in hun ogen laagdrempeligheid, vandaar hun keuze voor de volkse vormen van revue en cabaret, die ook in een wijkzaal of bij manifestaties konden gespeeld worden.
In de jaren daarop verwierven De Vieze Gasten (DVG) effectief bekendheid door hun interventies tijdens of naar aanleiding van politieke en economische acties (zoals linkse
betogingen, stakingen, enz...). In 1973 vervoegden zij het Groot Arbeiders Komitee (GAK) van Jef Sleeckx, het jaar daarop namen ze deel aan talrijke solidariteitsavonden met Chili.
In de aanloop naar het theaterdecreet evolueerden De Vieze Gasten naar stukken met een naam en een verhaal, maar in se bleven het in een theatervorm gegoten revues (met bijvoorbeeld een raamvertelling als omkadering). Binnen het eerste theaterdecreet werden De Vieze Gasten erkend als vormingstheater. In 1975 nam de groep een elpee met strijdliederen op.
Vervolgens reisden De Vieze Gasten twaalf jaar lang door het land met een kleine circustent, waardoor ze een publiek bereikten dat zelden of nooit een schouwburg bezocht. Naast voorstellingen voor volwassenen speelden ze er ook voorstellingen voor kinderen, op initiatief van een nieuw lid, Herwig De Weerdt.
In 1990 verruilden De Vieze Gasten de tent voor theaterzalen. Een van de redenen daarvoor was dat de groep steeds meer eigenlijke theaterstukken op het repertoire nam
die in een tent moeilijker tot hun recht kwamen. In 1987 hadden De Vieze Gasten hun eerste niet-zelfgeschreven stuk gespeeld, ‘Schemerstad’ van Suzanne van Lohuizen. Later volgden teksten van o.a. Pjeroo Roobjee en Luk Wyns.
In 2001 verloor de groep zijn theatersubsidies. Daarop werden De Vieze Gasten ondergebracht bij het reglement op sociaal-artistieke projecten.
Sinds enkele jaren huizen De Vieze Gasten in een eigen zaal in de wijk de Brugse Poort in Gent, Bij’ De Vieze Gasten. Een groot deel van de werking is gericht op de buurt middels de organisatie van allerhande buurtprojecten en een uitgebreide receptieve werking (theater, muziek, ...). Intussen treden De Vieze Gasten zelf in eigen huis én daarbuiten nog steeds op met sociaal geëngageerde producties.