KSU

Gruppo punk-rock polacco. Riprendiamo una sua biografia in polacco dalla seguente pagina:
http://www.musiq.pl/htmlW/KSU_BQVZNN.html

*

KSU – jeden z pierwszych polskich zespołów punk-rockowych i niewątpliwie najstarszy działający bez przerwy od 1978 r. powstał w Ustrzykach Dolnych. Swoją nazwę zawdzięczają od rejestracji samochodów, które w bieszczadach zaczynały się literami KSU.

Na poczatku swej działalności członkowie zespołu byli zafascynowani muzyką zespołów Black Sabbath, Deep Purple i Led Zeppelin. Wtedy też do Polski zaczęły docierać dokonania rodzącej się w Wielkiej Brytani fali punk-rocka. Sex Pistols, Wire, UK Subs, The Damned, to grupy, które sprawiły, że KSU weszło na punkową ścieżkę. Pod koniec lat 70. w komunistycznej Polsce praktycznie nie było możliwości zdobycia płyt ze „zbuntowaną muzyką z Zachodu”. Jedynym sposobem na kontakt z tamtą muzyką były nadające z zagranicy stacje radiowe. Członkowie zespołu napisali więc list do Radia Wolna Europa, w którym poprosili o puszczanie „ich ukochanej muzyki”. Aby ominąć cenzurę list wysłała z Kanady ciocia jednego z muzyków. Po kilku miesiącach prośba została spełniona i pojawił się cykl audycji z dedykacją dla słuchaczy z Bieszczad. Dedykacja ta miała także skutki uboczne. Zaczęły się rewizje mieszkań, przesłuchania, cenzura korespondencji przez SB. Kolejną akcją KSU w tym czasie było założenie Wolną Republikę Bieszczadzką (WRB). Celem organizacji była ochrona dóbr Bieszczad i jej kultury. Jednym z największych wrogów WRB stali harcerze z ZHP, którzy dewastowali przyrodę, a swoją symboliką, hierarchią i mundurami jawili się jako część komunistycznego systemu. To spowodowało wzmożenie represji ze strony milicji i Służby Bezpieczeństwa.

W tym samym czasie z zespołem zaprzyjaźnił się Kazik Staszewski, wówczas lider punkowego zespołu Poland. Znajomość ta wywarła duży wpływ na muzyczne losy KSU. Kazik dostarczał zespołowi płyty z muzyką, która odcisnęła swe piętno na dokonaniach zespołu. Kolejnym efektem tej przyjaźni był występ KSU w 1980 roku na pierwszym ogólnopolskim festiwalu zespołów rockowych Nowej Fali w Kołobrzegu. Koncert zakończył się wielkim sukcesem KSU. Zespół dostał nawet propozycję nagrania płyty w Zachodnich Niemczech, z której jednak nie skorzystał.

Po festiwalu przyszedł jednak ciężki czas dla zespołu. Skuteczną formą represji okazał się pobór do wojska. W szeregi armi wcielony został najpierw Bogdan Tutak – TU (perkusja). Gdy wrócił po dwóch latach służby, z zespołu odeszli Ptyś (klawisze) i Leszek Tomków - Plaster (bas). Z pierwszego składu pozostał tylko Eugeniusz Olejarczyk - Siczka (gitara, głos) do zespołu dołączył Adam Michno – George (bas). Zaraz potem wojsko upomniało się o Siczkę.

Od jego powrotu, w 1985 r., zespół koncertował jako trio – Siczka, George i Tu. W tym składzie w maju 1988 r. zepół nagrywa materiał na swoją pierwszą płytę „Pod prąd”. Zmieniają się także czasy. Nagrania KSU trafiają do rozgłośni radiowych i lądują na listach przebojów, m.in. na prowadzoną przez Marka Niedźwieckiego Listę Przebojów Trójki – najważniejszy wtedy ranking układany przez słuchaczy. KSU gra wiele koncertów. Występuje na festiwalu Opole’89 oraz jako gwiazda na dużej scenie festiwalu w Jarocinie (1989). Na przełomie roku 1989 i 1990 powstaje druga płyta zespołu „Ustrzyki”. Niestety, po nagraniu tej płyty, na skutek niefrasobliwości muzyków, z opieki nad KSU rezygnuje warszawska Agencja Impresaryjna Aktorów, która opiekowała się zespołem od wydania płyty w 1988 roku. Z kolejnym menadżerem zespołowi współpraca się nie udała. Za jego sprawą w latach 1991-94 ukazało się około 30 pirackich wydań kaset z nagraniami KSU. W 1993 r. Siczka zostaje zaproszony przez basistę punkowej grupy Sedes – Para Wino - do nagrania płyty z coverami Sham 69 i 999. W sierpniu tego roku ukazuje się płyta i kaseta, która, bez wiedzy i zgody KSU była sygnowana nazwą zespołu. W listopadzie 1993 r. Siczka wraz z Jarkiem Kidawą nagrywa płytę „Moje Bieszczady”. Wydawcą została Melissa z Wrocławia. Materiał ten ukazał się bez jakiejkolwiek promocji, podobnie jak kolejne płyty – „Na 15- lecie”(1994) i „Bez prądu”(1995). W 1997 r. w tym samym wydawnictwie Siczka nagrywa płytę „Ludzie bez twarzy”. Niestety na skutek największej powodzi XXw., która zalała Wrocław, pracy nie udało się dokończyć i materiał pozostał bez wokali.

W 1999 r. KSU w nowym składzie - Siczka (gitara, śpiew), Zyga (gitara), Kojak (bas), Dziarek (perkusja) nagrywa płytę „21 utworów na 21 – lecie” dla Radia Bieszczady. Pod koniec 2001 r. Siczka zobowiązany wcześniejszymi umowami, kończy materiał „Ludzie bez twarzy”.

W roku 2003 nastąpiła kolejna radykalna zmiana. Ze starego składu znów pozostał tylko Siczka, a dołączyli Gekon (gitara), Sysy (perkusja) oraz Prezo (bas i glosy).

W marcu 2004 r. po raz pierwszy na CD ukazała się pierwsza płyta KSU – „Pod prąd”.

Przez ponad 25 lat działalności przez skład KSU przewinęło się 18 muzyków, zespół doczekał się 7 płyt w swej oficjalnej dyskografii, zagrał ponad tysiąc koncertów w kraju i za granicą. I wciąż planuje dalsze koncerty i nagrania.

Źródło: Oficjalna Strona Zespołu