An distro euz a Vro-Zaoz [Silvestik]
Tri YannVersione italiana di Riccardo Venturi | |
AN DISTRO EUZ A VRO-ZAOZ [SILVESTIK] Etre parrez Pouldergat ha parrez Plouare ez euz tudjentil iaouang o sevel eunn arme evit monet d'ar brezel, dindan mab ann Dukez en deuz dastumet kalz tud euz a beb korn a Vreiz; Evit monet d'ar brezel, dreist ar mor, da Vro-Zoz. Me'm euz ma mab Silvestik e ma int ouz e c'hortoz; me'm euz ma mab Silvestik ha n'em euz nemet-han a la da heul ar strollad, gand marc'heien ar ban. Evit monet d'ar brezel, dindan mab ann Dukez evit monet d'ar brezel, dreist ar mor, da Vro-Zoz.* Eunn noz e oann em gwele, ne oann ket kousket mad, me gleve merc'hed Kerlaz a gane son ma mab; ha me sevel em' c'haonze raktal war ma gwele: - Otrou Doue! Silvestik, pelec'h oud-de-breme? Marteze em oud ousp ouspenn tric'hant ieo deuz va zi pe tolet barz ar mor braz d'ar pesked da zibri; mar kerez bea chommet gant da vamm ha da dad, te vize bet ereujed bremañ, ereujed mad; Achuet oa ann daou vloaz, achuet oa ann tri : - Kenavo d'id, Silvestik, ne n'az gwelinn ket mui; mar kaffenn da eskern paour tolet gand ar mare, oh! me ho dastumefe hag o briatefe… Ne oa ked he c'homz gant-hi, he c'homz peurlavaret, pa skoaz eul lestr a Vreiz war ann ot, hen koliet, pa skoaz eul lestr a Vro penn-da-benn dispennet kollet gant-han he raonnou hag he wernou breet. Leun a oa dud varo; den na ouffe lavar, na gout pe gelt zo amzer n'en deuz gweiet ann douar. He Silvestik ao eno, hogen na mamm na ad, na mignon n'en doa, siouaz! Karet he zaou-lagad. *Versi aggiunti posteriormente al testo originale. | IL RITORNO DALL'INGHILTERRA Tra la parrocchia di Pouldergat e quella di Plouaré ci son due gentiluomini che conducono un'armata alla guerra, sotto gli ordini del figlio della Duchessa che ha radunato molta gente da ogni angolo di Bretagna. Per andare alla guerra, oltre il mare, in Inghilterra. E li' ho mio figlio Silvestik, che loro aspettano, e li' ho mio figlio Silvestik, il mio unico figlio che sta partendo con l'armata assieme ai cavalieri del paese. Per andare alla guerra agli ordini del figlio della Duchessa, per andare alla guerra, oltre il mare, in Inghilterra. Una notte che non dormivo bene e che vegliavo ho sentito le ragazze di Kerlaz cantare la canzone di mio figlio, e allora mi sono svegliata di soprassalto: "Signore Dio, Silvestik, dove sei adesso?" "Forse sei a più di trecento leghe da qui, o gettato nel grande mare, in pasto ai pesci. Se tu fossi restato con tuo padre e con tua madre, adesso saresti sposato e felice." Passarono due anni, ne passarono tre: -Addio, Silvestik, non ti rivedrò mai più; se trovassi le tue povere ossa gettate dal mare sulla riva le raccoglierei e le bacerei." Non aveva nemmeno finito di parlare, che un vascello di Bretagna, spezzato a prua e spezzato a poppa, si fracassò contro la scogliera senza remi e con gli alberi abbattuti. Era pieno di morti; nessuno avrebbe potuto dire da quanto tempo non aveva più visto terra. E Silvestik era là, ma né un padre né una madre né un amico, ahimé, gli avevano amato gli occhi. |