La morte
Fabrizio De AndréDal sito internet del gruppo esperantista di Venezia. Traduzione... | |
LA MUERTE La muerte vendrá de improviso tendrá tus labios y tus ojos, te cubrirá de un velo blanco adormeciéndose a tu lado. En el ocio, en el sueño, en batalla vendrá sin darte indicios la muerte va a golpe seguro no toca el cuerno ni el tambor. Señora que en clara fuente reparas los maravillosos miembros la muerte no te mirará a la cara tendrá tu pecho y tus brazos. Prelados, notables y condes en el umbral lloraron bien fuerte; quien bien maneja su vida, mal soportará su muerte. Mendigos que sin avergonzarse llevaron el cilicio o la picota partir no les fue fatigoso, porque la muerte les fue amiga. Guerrero que, a punta de lanza, del suelo de Oriente a la Francia, de estragos sembraste gran gloria y entre los enemigos luto y llanto: de frente a la extrema enemiga no vale coraje o fatiga, no sirve golpearla en el corazón porque la muerte nunca muere. No sirve golpearla en el corazón porque la muerte nunca muere. | LA MORTO La morto ja venos subite, kun ciaj okuloj kaj lipoj; malpeze ĝi cin blankvualos, kaj en la dormon kun ci falos. Dum dormo, senag' aı batalo, ĝi venos sen ia signalo: la mort' senhezite ja trafas, ne vokas ĝi, nek tamburfrapas. Dieca virin' en font' hela cin mem refaranta plej bela, la mort' eĉ al ci donos tuŝon; rabos ĝi l' mamojn kaj la buŝon. Ĉefpastroj, markizoj, reĝidoj, tra l' pordo vi ploris ŝafide; por ĉiuj fidolĉegvivintoj morti ja estos tre acide. Ho homoj senhavaj, nehonte portintaj katenojn ploronte, eliri vin ne suferigis ĉar ja la mort' al vi amikis. Kavalerian', ci per lanco, el orientgrund' ĝis Provenco, fiere disdonis mortpikojn ploraĉigante l' malamikojn, sed kontraŭ la finmalamiko nuliĝas de l' forto l' efiko: lancpik' nepre ne fruktoportas, ĉar ja la mort' neniam mortas. |