Posągi
Jacek KaczmarskiOriginal | English version / Versione inglese / Version anglaise / Englanninkielinen... |
POSĄGI Posągi tyrana z rozkoszą się kruszy, Lecz w brązu odłamkach, w odpryskach granitu Przetrwają ziarenka i żyłki tej duszy, Co żyła w strąconym ze szczytów. I w każdym, kto widział wszechmocy upadek, I w każdym pomniku odlanym ze złomu Tkwić będzie istoty tyrana odłamek, Choć nikt się nie przyzna nikomu Z rozkoszą się kruszy posągi tyrana, Lecz pustych cokołów natura nie znosi, A wszystkich posągów materia - ta sama I każdy z nas w sobie ją nosi A wszystkich posągów materia - ta sama I każdy z nas w sobie ją nosi. Posągi tyrana z rozkoszą się kruszy, Lecz w brązu odłamkach, w odpryskach granitu Przetrwają ziarenka i żyłki tej duszy, Co żyła w strąconym ze szczytów. | The Statues What bliss when a tyrant’s tall statues are shattered But in each shard of bronze in each shrapnel of stone There lingers a trace of the spark that once fluttered In the one that was thrown from the throne And all men who saw the almighty’s rise and fall And all new statues cast out of metal and dust Will carry a splinter of the same tyrant’s soul Fact of life never to be discussed What bliss when a tyrant’s tall statues are shattered But a void on the plinth is what world cannot bear For statues are all made of one ancient matter That somewhere deep inside we all share |