| Original | Traducción Española / Ισπανική μετάφραση / Traduzione spagnol... |
| ΜΑΡΑΜΠΟΎ | MARABÚ |
| | |
| Λένε για μένα οι ναυτικοί που εζήσαμε μαζί | Dicen los marineros con quienes he convivido |
| πως είμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμμένο, | que soy un mal bicho, huraño y pervertido, |
| πως τις γυναίκες μ’ ένα τρόπον ύπουλο μισώ | que odio aviesamente a las mujeres, |
| κι ότι μ’ αυτές να κοιμηθώ ποτέ μου δεν πηγαίνω. | y nunca me acuesto con ellas. |
| | |
| Ακόμα, λένε πως τραβώ χασίσι και κοκό | E incluso dicen que le doy al opio y al hachís, |
| πως κάποιο πάθος με κρατεί φριχτό και σιχαμένο, | y que me domina una pasión horrenda asquerosa, |
| κι ολόκληρο έχω το κορμί με ζωγραφιές αισχρές, | y que tengo el cuerpo entero marcado profundamente |
| σιχαμερά παράξενες, βαθιά στιγματισμένο. | con figuras desvergonzadas, raras y repugnantes. |
| | |
| Ακόμα, λένε πράματα φριχτά παρά πολύ, | Y cuentan de mí incluso cosas atroces, |
| που είν’ όμως ψέματα χοντρά και κατασκευασμένα, | que no son sino calumnias e invenciones. |
| κι αυτό που εστοίχισε σε με πληγές θανατερές | Pero lo que me ha abierto heridas mortales; |
| κανείς δεν το `μαθε ποτέ, γιατί δεν το `πα σε κανένα. | eso no lo sabe nadie; nunca lo conté. |
| | |
| Μ’ απόψε, τώρα που έπεσεν η τροπική βραδιά, | Pero en esta noche tropical, ahora que ha oscurecido, |
| και φεύγουν προς τα δυτικά των Μαραμπού τα σμήνη, | y que vuelan hacia el oeste bandadas de marabúes, |
| κάτι με σπρώχνει επίμονα να γράψω σε χαρτί, | hay algo que me empuja, pertinaz, a poner sobre el papel |
| εκείνο, που παντοτινή κρυφή πληγή μου εγίνη. | lo que me hiere continuamente en secreto: |
| | |
| Ήμουνα τότε δόκιμος σ’ ένα λαμπρό ποστάλ | Yo era por entonces grumete en un magnífico correo; |
| και ταξιδεύαμε Αίγυπτο γραμμή Νότιο Γαλλία. | íbamos a Egipto y directos de allí al sur de Francia. |
| Τότε τη γνώρισα σαν άνθος έμοιαζε αλπικό | Entonces la conocí, -parecía una flor alpina- |
| και μια στενή μας έδεσεν αδελφική φιλία. | y se anudó entre nosotros amistad fraternal. |
| | |
| Αριστοκρατική, λεπτή και μελαγχολική, | Elegante, fina y melancólica, |
| κόρη ενός πλούσιου Αιγύπτιου οπού `χε αυτοκτονήσει, | hija de un egipcio rico suicida, |
| ταξίδευε τη λύπη της σε χώρες μακρινές, | paseaba su pena por países lejanos, |
| μήπως εκεί γινότανε να τήνε λησμονήσει. | a ver si por allí conseguía olvidarla. |
| | |
| Πάντα σχεδόν της Μπασκιρτσέφ κρατούσε το Ζουρνάλ, | Casi siempre tenía el Diario de Bashkirtsev en la mano, |
| και την Αγία της Άβιλας παράφορα αγαπούσε, | y amaba desaforadamente a la Santa de Avila; |
| συχνά στίχους απάγγελνε θλιμμένους γαλλικούς, | a menudo recitaba melancólicos versos franceses; |
| κι ώρες πολλές προς τη γαλάζιαν έκταση εκοιτούσε. | y se pasaba largas horas contemplando la extensión azul. |
| | |
| Κι εγώ, που μόνον εταιρών εγνώριζα κορμιά, | Y yo, que solo conocía cuerpos de heteras, |
| κι είχα μιαν άβουλη ψυχή δαρμένη απ’ τα πελάη, | y que tenía desganada el alma, zarandeada por los mares, |
| μπροστά της εξανάβρισκα την παιδική χαρά | recuperé gracias a ella la alegría de la infancia, |
| και, σαν προφήτη, εκστατικός την άκουα να μιλάει. | y, como a un oráculo, la oía, extasiado, hablar. |
| | |
| Ένα μικρό της πέρασα σταυρόν απ’ το λαιμό | Le colgué del cuello un pequeño crucifijo, |
| κι εκείνη ένα μου χάρισε μεγάλο πορτοφόλι | y ella me regaló un monedero muy grande; |
| κι ήμουν ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος της γης, | y fui el hombre más desgraciado de la tierra |
| όταν εφθάσαμε σ’ αυτήν που θα `φευγε την πόλη. | cuando llegamos a la ciudad donde partiría. |
| | |
| Την εσκεφτόμουνα πολλές φορές στα φορτηγά, | En los cargueros la echaba a menudo de menos, |
| ως ένα παραστάτη μου κι άγγελο φύλακά μου, | la imaginaba mi protectora, mi ángel de la guarda; |
| και μια φωτογραφία της στην πλώρη ήταν για με | y a proa una foto suya constituía para mí |
| όαση, που ένας συναντά μεσ’ στην καρδιά της Άμμου. | un oasis en medio de las arenas del desierto. |
| | |
| Νομίζω πως θε να `πρεπε να σταματήσω εδώ. | Creo que debería detenerme aquí. |
| Τρέμει το χέρι μου, ο θερμός αγέρας με φλογίζει. | Me tiembla la mano, el viento cálido me abrasa, |
| Κάτι άνθη εξαίσια τροπικά του ποταμού βρωμούν, | En la ribera, unas espléndidas flores tropicales hieden, |
| κι ένα βλακώδες Μαραμπού παράμερα γρυλίζει. | y un marabú, de aspecto necio, grajea allá lejos. |
| | |
| Θα προχωρήσω!... Μια βραδιά σε πόρτο ξενικό | Voy a seguir... Una noche, en un puerto extranjero, |
| είχα μεθύσει τρομερά με ουίσκι, τζιν και μπύρα, | ciego de güisqui, ginebra y cerveza, me encamíné |
| και κατά τα μεσάνυχτα, τρικλίζοντας βαριά, | bamboleándome hacia las sórdidas |
| το δρόμο προς τα βρωμερά, χαμένα σπίτια επήρα. | casas de perdición a eso de la medianoche. |
| | |
| Αισχρές γυναίκες τράβαγαν εκεί τους ναυτικούς, | Mujeres impúdicas arrastraban a los marineros allá. |
| κάποια μ’ άρπαξ’ απότομα, γελώντας, το καπέλο | Una, riéndose, me quitó bruscamente el sombrero |
| (παλιά συνήθεια γαλλική του δρόμου των πορνών) | (es una vieja costumbre francesa, en calles de rameras) |
| κι εγώ την ακολούθησα σχεδόν χωρίς να θέλω. | y yo, casi sin proponérmelo, la seguí. |
| | |
| Μια κάμαρα στενή, μικρή, σαν όλες βρωμερή, | Un cuartucho estrecho y maloliente, como todos esos; |
| οι ασβέστες απ’ τους τοίχους της επέφτανε κομμάτια, | el encalao de las paredes se caía a pedazos; |
| κι αυτή ράκος ανθρώπινο που εμίλαγε βραχνά, | y ella era un andrajo humano, de voz gangosa, |
| με σκοτεινά, παράξενα, δαιμονισμένα μάτια. | con unos ojos oscuros, extraños, de posesa. |
| | |
| Της είπα κι έσβησε το φως. Επέσαμε μαζί. | Le dije, y apagó la luz. Nos acostamos juntos. |
| Τα δάχτυλά μου καθαρά μέτρααν τα κόκαλά της. | Mis dedos contaban claramente sus costillas. |
| Βρωμούσε αψέντι. Εξύπνησα, ως λένε οι ποιητές | Apestaba a ajenjo. Me desperté, como dicen los poetas, |
| «μόλις εσκόρπιζεν η αυγή τα ροδοπέταλά της». | "apenas hubo esparcido la aurora sus pétalos de rosa”. |
| | |
| Όταν την είδα και στο φως τα’ αχνό το πρωινό, | A la luz brumosa de la mañana, |
| μου φάνηκε λυπητερή, μα κολασμένη τόσο, | daba lástima verla; pero la vi tan castigada, |
| που μ’ ένα δέος αλλόκοτο, σαν να `χα φοβηθεί, | que saqué con un respeto extraño, |
| το πορτοφόλι μου έβγαλα γοργά να την πληρώσω. | como con miedo, el monedero para pagar. |
| | |
| Δώδεκα φράγκα γαλλικά... Μα έβγαλε μια φωνή, | Doce francos franceses... Soltó un berrido; |
| κι είδα μια εμένα να κοιτά με μάτι αγριεμένο, | y se puso a mirar furiosa alternativamente a mí |
| και μια το πορτοφόλι μου... Μ’ απόμεινα κι εγώ | y al monedero; y yo me quedé de piedra |
| έναν σταυρό απάνω της σαν είδα κρεμασμένο. | al ver el crucifijo que colgaba de su cuello. |
| | |
| Ξεχνώντας το καπέλο μου βγήκα σαν τον τρελό, | Sin acordarme de mi sombrero, corrí afuera como loco, |
| σαν τον τρελό που αδιάκοπα τρικλίζει και χαζεύει, | como esos dementes que van siempre baqueteando aturdidos. |
| φέρνοντας μέσα στο αίμα μου μια αρρώστια τρομερή, | Portaba en la sangre una enfermedad horrenda, |
| που ακόμα βασανιστικά το σώμα μου παιδεύει. | que todavía maltrata mi cuerpo torturado. |
| | |
| Λένε για μένα οι ναυτικοί που εκάμαμε μαζί | Los marineros con quienes he tenido trato dicen |
| πως χρόνια τώρα με γυναίκα εγώ δεν έχω πέσει, | que llevo años sin acostarme con una mujer, |
| πως είμαι παλιοτόμαρο και πως τραβάω κοκό, | que soy un mal bicho y fumo opio. |
| μ’ αν ήξερα οι δύστυχοι, θα μ’ είχαν συχωρέσει... | Si supieran, los pobres, me disculparían... |
| | |
| Το χέρι τρέμει... Ο πυρετός... Ξεχάστηκα πολύ | La mano tiembla...la fiebre...me he quedado ensimismado |
| ασάλευτο ένα Μαραμπού στην όχθη να κοιτάζω. | contemplando largo rato en la ribera un marabú inmóvil. |
| Κι έτσι καθώς επίμονα κι εκείνο με κοιτά, | Y ante esa insistencia con que me devuelve la mirada, |
| νομίζω πως στη μοναξιά και στη βλακεία του μοιάζω... | se me ocurre que, en mi soledad y necedad, me parezco a él. |
