Je suis grecque
Melina Merkouri / Μελίνα ΜερκούρηLa versione greca, forse posteriore a quella francese, ma dal... | |
JE SUIS GRECQUE Si tu aimes Les aubaines Les problèmes Les échecs Prends le risque Et viens vite Je t'invite Je suis grecque Je vais te tirer les cartes Et dans ta vie je vois Des voyages des nuages Des orages avec moi Des voyages des nuages Des orages avec moi Chez moi là-bas au bord de l'eau On joue toute la nuit Chez moi des hommes jeunes et beaux Parfois parient leurs vies Prends tes armes Tout ton charme Mets des larmes A tes yeux secs Je regarde Je bavarde Prends bien garde Je suis grecque Allons viens ouvre ma porte Et rentre avec le soir Sois superbe Viens te perdre Oui viens perdre La mémoire Oui viens perdre La mémoire Chez moi là-bas au bord de l'eau On joue toute la nuit Chez moi des hommes jeunes et beaux Parfois parient leurs vies Si tu aimes Les aubaines Les problèmes Les échecs Prends le risque Et viens vite Je t'invite Je suis grecque Je vais te tirer les cartes Et dans ta vie je vois Des voyages des nuages Des orages avec moi Des voyages des nuages Des orages avec moi | ΕΊΜΑΙ ΡΩΜΙΆ Ιστορίες, φασαρίες, πού `σαστε, μωρέ παιδιά, τί μου λένε, τι μου λένε, πως δεν είμαι πια Ρωμιά, ήρθαν οι καραβανάδες και μου πήραν τα χαρτιά και μου φέραν τα μαντάτα, πως δεν είμαι πια Ρωμιά, και μου φέραν τα μαντάτα, πως δεν είμαι πια Ρωμιά. Μαμά μου, ήσουν φρόνιμη, το ξέρω εγώ καλά και ο μπαμπάς μου το `λεγε πως ήσουνα Ρωμιά. Να βρισκόμουνα στην Τήνο και ν’ ανάψω ένα κερί, να μιλήσω, να δακρύσω, να ρωτήσω το γιατί, πες μου, πες μου, Παναγιά μου, τι είναι τούτα τα στοιχειά που μας βάλανε στο γύψο και μας πήραν τα χαρτιά, που μας βάλανε στο γύψο και μας πήραν τα χαρτιά. Μαμά μου, ήσουν φρόνιμη, το ξέρω εγώ καλά και ο μπαμπάς μου το `λεγε πως ήσουνα Ρωμιά. Αχ, ραγιάδες, γαλονάδες, Αμερικανών παδιά, πώς το λέτε, πώς το λέτε, πως δεν είμαι εγώ Ρωμιά, θα σας πάρουν το κεφάλι, θα `ρθουν πίσω τα παιδιά, θα μου δώσουν τα χαρτιά μου και θα ζήσω σα Ρωμιά, θα μου δώσουν τα χαρτιά μου και θα ζήσω σα Ρωμιά. Η ιστορία τέλειωσε, τα ζωα στα κλουβιά, η θάλασσα απέραντη κι εγώ πάλι Ρωμιά. |