Lingua   

Khorakhané (A forza di essere vento)

Fabrizio De André
Pagina della canzone con tutte le versioni


Versione lingua Greca di Velvet
XOPAXANE
(Cила быть ветром)

А сердце все медлит, и голову кружит
В этой яме с мочой и цементом
В этом поле, разодранном ветром
Просто сила быть ветром.

Нареченные сотней крещений,
Мы привыкли, что имя - на пропуске штемпель
Через брод, через землю - как туча, как песня.
Как алмаз, проносимый в буханке.

Это просто для сладкого крови волненья
Просто ради дороги - дороги, дороги
А сердце все медлит и голову кружит
В темном лоне забытых качелей

И цыган вдруг осел итальянцем
Чтобы веткой темнеть на беленом
Перечитывать книгу Вселенной
С разноцветными буквами путаный почерк

Заключенных на коже ладони тропинок
Эти тайны, достойные страха
Тебя встретит другой и себя не узнает
И любая земля загорится и сдастся без боя

Дети гибли один за другим
Югославия, Венгрия, Польша
А солдаты хватали наш табор
Чтобы вышвырнуть снова всех за борт

И вот Мирка Георгия майского славит
Среди ярких цветов пьет вино и смеется
Облегчения слезы глаза наводняют
Умирают на щеках

Что ж, вставайте, невесты и дети,
Вот и время пришло, чтоб идти нам
С голубыми сосудами пульсов
И сегодня просить подаянья

Разве это является кражей
Этот хлеба кусочек, потери и бедность
В грубой ткани шатра, словно в зеркале
В чистых глазах, как прощанье
Это скажет лишь жаждущий, жадно хватавший устами
Точку зрения Бога
KHORAKHANÉ / Η ΔΎΝΑΜΗ ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΑΝΕΜΟΣ

Η καρδιά αγκομαχά κι ο νους ταξιδεύει
σ’ αυτό το πηγάδι από τσιμέντο και κάτουρο
σ' αυτό τον καταυλισμό αρπαγμένο απ’ τον άνεμο
που αναγκαστικά γίνεται άνεμος
Εχω το όνομα όλων των βαφτισμένων
στο καθένα η σφραγίδα από μια άδεια εισόδου
για ενα πέρασμα, μια χώρα, ένα σύννεφο, ένα τραγούδι
ένα διαμάντι στο ψωμί κρυμμένο
για μια γλυκιά αίσθηση μέσα στο αίμα
για την ίδια ομορφιά του ταξιδιού, να ταξιδεύεις

Η καρδιά αγκομαχά κι ο νους ταξιδεύει
σε μια σκοτεινή giostra που πια δεν γυρίζει
μερικοί ρομά «στεριώσαν» ιταλιάνοι
όπως στο τοίχο που ο χαλκός μαυρίζει
Μα για να κατανοήσεις το βιβλίο του κόσμου
χωρίς να γνωρίζεις γραφή ούτε ανάγνωση
στα στρυφνά μονοπάτια της παλάμης ενός χεριού,
είναι τα ίδια μυστικά που σε τρομαζουν
ακόμη και όποιος σε συναντά και δεν σε γνωρίζει
σε κάθε χωρα οπου ανάβει και σβήνει η ειρήνη

Πεφταν οι γιοι απ΄το καλεντάρι
Γιουγκοσλαβια, Πολωνία, Ουγγαρία, μεριά
ολους τους μάζευαν οι στρατιώτες
και όλοι πετούσαν μακριά
Και μετά η Μίρκα στον Άη Γιώργη του Μάη
στα φλογισμένα λουλούδια, να πίνει και να γελά
ειναι μια ανακούφιση όταν πλημμυρίζουν απο δάκρυα τα μάτια
κι από τα μάτια να πέφτουν χαμηλά

Σηκωθείτε τωρα μικρές μου νυφούλες
με τις γαλαζόχρωμες φλέβες στα χέρια βαθιά
ηρθε η ώρα και σήμερα πάλι
για επαιτεία να βγήτε ξανά
Κι αν αυτό κάποιοι κλεψιά τ' ονομάζουν
τούτο το λιγοστό ψωμί από κακοτυχία και μιζέρια
στην καθαρότητα των ματιών μου, σαν ένα αντίο
εδω στον καθρέφτη του τσαντιριού
ναρθεί να το πει, όποιος κατέχει
την ίδια την σκέψη του Θεού

«Θ' ακουμπήσω το κεφάλι στον ώμο σου
ένα θαλασσινό όνειρο απόψε να δω
κι αύριο μια φωτιά με ξύλα
μεχρι που ο γαλαζωπός αέρας
να γίνει σπίτι μου
Kαι ποιος θα το διηγηθεί
ποιος θα είναι?
Θα είναι όποιος μείνει πίσω
εγώ θ’ ακολουθήσω αυτους τους απόδημους
θ' ακολουθήσω
αυτά τα φτερωτά κύματα».(1)

(1) Ποίημα του Ρομά Giorgio Bezzeschi, τραγουδισμένο στην Romani, γλώσσα των Rom

Οι Khorakhanè (ή Korakhanè) είναι Ρομά μουσουλμάνοι από την περιοχή Κοσσυφοπέδιο, Βοσνία, Μοντενέγκρο. Korakhanè σημαίνει ακριβώς «αναγνώστες του κορανίου» και αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη ομάδα ξένων Ρομά που ευρίσκεται στη περιοχή της Brescia αλλα και στην υπόλοιπη Ιταλία. Η μετανάστευση έγινε από το δεύτερο εξάμηνο του 1991 μέχρι το καλοκαίρι του 1993, που συμπίπτει με την επιδείνωση της κατάστασης του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Ο Fabrizio De Andrè, έχει γράψει αυτό το ποίημα-τραγούδι (Η δύναμη του να΄σαι άνεμος), αφιερωμένο στους ίδιους. (V)


Pagina della canzone con tutte le versioni

Pagina principale CCG


hosted by inventati.org