ווילנע

Chava Alberstein / חוה אלברשטיין

Originale

Versione italiana di Flavio Poltronieri

ווילנע ווילנע,שטאָט פֿון גײַ סט און תּמימות, ווילנע, ייִ דישלעך פֿאַרטראַכט, װוּ עס מורמלען שטילע תּפֿילות, שטילע סודות פֿון דער נאַכט. אָפֿטמאָל, זע איך דיך אין חלום, הייס געליבטע ווילנע מײַ ן, און די אַלטע ווילנער געטאָ אין אַ נעפּעלדיקן שײַ ן. ווילנע, ווילנע, אונדזער היימשטאָט, אונדזער בענקשאַפֿט און באַגער, אַך, ווי אָפֿט עס רופֿט דײַ ן נאָמעם, פֿון מײַ ן אויג אַרויס אַ טרער. ווילנער געסלעך, ווילנער טײַ כן, ווילנער וועלדער, באַרג און טאָל, עפּעס נויעט, עפּעס בענקט זיך, נאָך די צײַ טן פֿון אַמאָל.

VILNA Vilna, città di spirito e candore, Vilna, città del pensiero ebraico, dove si mormorano silenziose preghiere, taciti segreti della notte. Spesso ti rivedo in sogno, o mia amata Vilna, vedo il vecchio Ghetto in uno splendore annebbiato. Vilna, Vilna, nostra città natale, nostra nostalgia e nostro desiderio, quanto spesso chiamo il tuo nome e il ricordo mi fa piangere. Strade e ruscelli di Vilna, boschi, montagne e valli di Vilna, tutti ricordi di un tempo lontano. Di nascosto nell'ombra, i tuoi insegnanti hanno colmato la nostra sete di sapere. Vilna per prima ha innalzato la bandiera della libertà.