Elegia żydowskich miasteczek
Szymon Laks| La poesia di Edward Hirsch ispirata all'opera di Antoni Słonimski ... | |
| ELEGY FOR THE JEWISH VILLAGES The Jewish villages in Poland are gone now— Hrubieszrow, Karczew, Brody, Falenica . . . There are no Sabbath candles lit in the windows, no chanting comes from the wooden synagogues. The Jewish villages in Poland have vanished and so I walked through a graveyard without graves. It must have been hard work to clean up after the war: someone must have sprinkled sand over the blood, swept away footprints, and whitewashed the walls with bluish lime. Someone must have fumigated the streets, the way you do after a plague. One moon glitters here—cold, pale, alien. I stood in the dark countryside in summer, but I could never find the two golden moons of Chagall glittering outside the town when the night lights up. Those moons are orbiting another planet now. Gone are the towns where the shoemaker was a poet, the watchmaker a philosopher, the barber a troubadour. Gone are the villages where the wind joined Biblical songs with Polish tunes, where old Jews stood in the shade of cherry trees and longed for the holy walls of Jerusalem. Gone now are the hamlets that passed away like a shadow that falls between our words. I am bringing you home the story of a world— Hrubieszrow, Karczew, Brody, Falenica . . . Come close and listen to this song— the Jewish villages in Poland are gone now— from another one of the saddest nations on earth. | Nie ma już w Polsce żydowskich miasteczek – Hrubieszów, Karczew, Brody, Falenica... Tam w szabat nie ujrzysz w oknach zapalonych świec, z drewnianych synagog nie dobiega śpiew. Szedłem przez cmentarz, gdzie nie było grobów – nie ma już w Polsce żydowskich miasteczek. Posprzątać po wojnie, to nie było łatwe: ktoś musiał piaskiem posypać krew, zamieść ślady stóp, ktoś sinym wapnem pobielić ściany. Jeszcze ktoś inny okadził ulice, jak się zazwyczaj czyni po przejściu zarazy. Tylko jeden księżyc tutaj błyszczy – zimny, obcy, blady. Stałem w ciemności, latem, ale nie udało mi się dostrzec dwóch złotych księżyców Chagalla świecących za miastem, gdy jaśnieje noc. One teraz krążą po innej orbicie. Przeminęły miasta, gdzie zegarmistrz był filozofem, fryzjer trubadurem, a poetą szewc. Przeminęły miasteczka, gdzie wiatr łączył biblijne pieśni z polskimi melodiami, gdzie starzy żydzi płakali w cieniu czereśniowych drzew, tęskniąc za świętymi murami Jerozolimy. Przeminęły wioski, które znikły jak cienie, co kładą się teraz między nasze słowa. Przywołuję dla ciebie historię tamtego świata – Hrubieszów, Karczew, Brody, Falenica... Podejdź blisko, posłuchaj pieśni – polskie żydowskie miasteczka odeszły w nicość – |
