Le Père Noël et la petite fille, incl.Leggenda di Natale; La canzone di Marinella; Bocca di Rosa
Georges BrassensOriginale | Bocca di Rosa - Tradukis esperanten / Traduzione in esperanto... |
LE PÈRE NOËL ET LA PETITE FILLE, INCL.LEGGENDA DI NATALE; LA CANZONE DI MARINELLA; BOCCA DI ROSA Avec sa hotte sur le dos Avec sa hotte sur le dos Il s'en venait d'Eldorado Il s'en venait d'Eldorado Il avait une barbe blanche Il avait nom "Papa Gâteau" Il a mis du pain sur ta planche Il a mis les mains sur tes hanches Il t'a prom'née dans un landeau Il t'a prom'née dans un landeau En route pour la vie d'château En route pour la vie d'château La belle vie dorée sur tranche Il te l'offrit sur un plateau Il a mis du grain dans ta grange Il a mis les mains sur tes hanches Toi qui n'avais rien sur le dos Toi qui n'avais rien sur le dos Il t'a couverte de manteaux Il t'a couverte de manteaux Il t'a vêtue comme un dimanche Tu n'auras pas froid de sitôt Il a mis l'hermine à ta hanche Il a mis les mains sur tes hanches Tous les camées, tous les émaux Tous les camées, tous les émaux Il les fit pendre à tes rameaux Il les fit pendre à tes rameaux Il fit rouler en avalanches Perles et rubis dans tes sabots Il a mis de l'or à ta branche Il a mis les mains sur tes hanches Tire la bell', tir' le rideau Tire la bell', tir' le rideau Sur tes misères de tantôt Sur tes misères de tantôt Et qu'au-dehors il pleuve, il vente Le mauvais temps n'est plus ton lot Le joli temps des coudées franches On a mis les mains sur tes hanches | BUŜODEROZO Ŝia nomo estis Buŝoderozo ŝi donis amon ŝi donis amon. Ŝia nomo estis Buŝoderozo ŝi donis amon por la etoso. Kiam ŝi haltis ĉe l'stacidomo de la vilaĝo Sankta Pipino ĉiuj rimarkis unuavide ke ŝi ne estis pia monaĥino. Iu amoras nur pro enuo iu amoras pro profesio Buŝoderozo nek unu nek dua ŝi ja amoras pro pasio. Sed la pasio ofte instigas al la satiĝo de propra volo ne kalkulante ĉu la kunulo havas edzinon aŭ fraŭlan vivrolon. Tiel okazis, ke ŝi abrupte estis nomita la "virinaĉo" de ĉiuj hundinoj de la vilaĝo ekkoleraj pro perdo de l'kaĉo. La edzinaro de vilaĝeto tamen ne brilas pro iniciatemo iliaj venĝoj nur restis fivortoj de venĝaj agoj nur restis la emo. Oni jam scias ke ĉiuj konsilas sentante sin Jezuo en la templo, oni jam scias ke ĉiuj konsilas se ne plu eblas la fia ekzemplo. Tiel okazis ke maljunulino kiu neniam estis edzino nun prenis finfine la guston ja frandan solvi problemon por ĉiuj tre grandan. Kaj retorike al kokritulinoj ŝi paroladis: "Ha stultulinoj, la ŝtelo de amo estos punita ĉar de la leĝo ĝi estas regita. Kaj ili iris al policestro sen ia timo, kun sia plendo "Tiu aĉulino havas klientojn certe pli multe ol po granda vendo". Kaj tuj alvenis la policistoj kun la bastonoj kun la bastonoj kaj tuj alvenis la policistoj kun la vizaĝoj de tre feraj homoj. Estas konate ke la policistoj ofte ne agas laŭ propraj leĝdevoj, sed ne kiam ili uniformas kaj de ŝi prenis la lastajn revojn. Ĉiuj alkuris al stacidomo eĉ policestro kaj lia pedelo ĉiuj alkuris al stacidomo por svingi per mano kaj per ĉapelo. Por finsaluti ŝin kiu portis sen monpostuloj sen monpostuloj; por finsaluti ŝin kiu portis iom da varmo al vilaĝuloj. Estis ŝildego blua kun granda skribo flava: "Se vi foriras Buŝoderozo kun vi foriras la tempo rava". De la novaĵo la originalo tamen koniĝas sen tagĵurnalo, kiel la sago post pafa puŝo kuras scio de buŝ' al buŝo. Kaj ĉe la venonta trajna stacio estis pli granda manifestacio iu donas kison, iu donas florojn, iu antaŭmendas por si tuj du horojn. Kaj ankaŭ la pastro ne malamante inter preĝado kaj ceremenio l'efemerecon de la beleco li ŝin alvokas al procesio. |