Μια γόμα γλυκιά (Ο ήχος της καμπάνας)

Thalis Triandafillou / Θαλής Τριανταφύλλου

Originale

Il testo definitivo inciso da Lavrendis Maheritsas

ΜΙΑ ΓΌΜΑ ΓΛΥΚΙΆ (Ο ΉΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΜΠΆΝΑΣ) Δεν υπάρχουν τώρα τανκς και πολυβόλα έφυγαν τα κράνη και ήρθαν οι γραβάτες που θα σπρώχνουνε μπροστά μια άσπρη κόλα να υπογράφουν της πατρίδας αποστάτες Και μετά θα αναγράφονται οι όροι και μετά θα μπαίνουν οι προϋποθέσεις να μας σώζουν οι ξανθοί οι σταυροφόροι που θα παίρνουν απ' ευθείας αναθέσεις Δεν θα περάσει ούτε κι αυτό δεν θα περάσει δεν είναι αρκετό θα σηκωθεί ξανά ο σκυφτός και θα ορθώσει ανάστημα εμπρός Θα τους τα σκίσει τα μαύρα χαρτιά τους σκληρές ποινές θα καρφώνουν τ' αυτιά τους και τη σκλαβιά που θα 'χουν ορίσει θα ‘ρθει μια γόμα γλυκιά να τη σβήσει Δεν θα φέρνουν τα καμιόνια μαύρες μπότες μα οι μαύρες Μερσεντές γκρίζους φακέλους οι παππούδες θα θυμούνται τις μπομπότε και στη κόλαση θα ψάχνουμε γι' αγγέλους Θα 'ναι πρόθυμοι ξανά για παραμύθια όσοι ξέρουν να γεμίζουν τις κερκίδες θα πεθαίνουν στου προδότη την αλήθεια οι πιστοί που θα τους δίνει τις ασπίδες Δεν θα περάσει ούτε κι αυτό δεν θα περάσει δεν είναι αρκετό θα σηκωθεί ξανά ο σκυφτός και θα ορθώσει ανάστημα εμπρός Θα τους τα σκίσει τα μαύρα χαρτιά τους σκληρές ποινές θα καρφώνουν τ' αυτιά τους και τη σκλαβιά που θα 'χουν ορίσει θα ‘ρθει μια γόμα γλυκιά να τη σβήσει

Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΝΑΣ Δεν υπάρχουν τώρα τανκς και πολυβόλα έφυγαν τα κράνη και ήρθαν οι γραβάτες για να σπρώχνουνε μπροστά μιαν άσπρη κόλα και να υπογράφουν της πατρίδας οι αποστάτες Και μετά να αναγράφονται οι όροι και μετά να μπαίνουν οι προϋποθέσεις να μας σώζουν οι ξανθοί οι σταυροφόροι ήρθαν για να πάρουν απ' ευθείας αναθέσεις Δε θα περάσει ούτε κι αυτό και το κελί μας θα μείνει κενό θα σηκωθεί ξανά ο σκυφτός και θα ορθώσει ανάστημα εμπρός θα τους τα κάψει τα μαύρα χαρτιά τους σκληρές ποινές θα καρφώνουν τ' αυτιά τους και η σκλαβιά που έχουν ορίσει στάχτη θα γίνει κι η φωτιά δε θα σβήσει Δε θα φέρνουν τα καμιόνια μαύρες μπότες μα οι μαύρες Μερσεντές γκρίζους φακέλους οι παππούδες θα θυμούνται τις μπομπότες και στην κόλαση θα ψάχνουμε γι' αγγέλους Βρήκαν πρόθυμους ξανά για παραμύθια όσους ξέρουν να γκρεμίζουν τις πατρίδες να σκοτώνουν στου αφέντη την αλήθεια οι πιστοί που θα τους δίνει τις ασπίδες Δε θα περάσει ούτε κι αυτό και το κελί μας θα μείνει κενό θα σηκωθεί ξανά ο σκυφτός και θα ορθώσει ανάστημα εμπρός θα τους τα κάψει τα μαύρα χαρτιά τους σκληρές ποινές θα καρφώνουν τ' αυτιά τους και η σκλαβιά που 'χουν ορίσει στάχτη θα γίνει κι η φωτιά δε θα σβήσει Ο ήχος της καμπάνας, ακούγεται γλυκός όταν το σχοινί της, τ' αρπάζει ο λαός