El me gatt
Ivan Della MeaÈl mé gátt: La versione bresciana dell'OrcheStrafottente | |
Mè gata | Èl mé gátt |
Ina truvàru mortu int'un giardîn | I l’ha truàt sbatìt zó ‘n mès ai cióss, |
I ügi jèva rôsi e rivultà | I öcc i éra róss e un pó' sversàcc, |
quäntu vurìa savè chi l'è cul òs-ciu | Mé piaserès saì chi l'è chèl òstia |
che 'me gata ' pänscia l'a büsgà | Che al mé gàtt la pànsa 'l g'ha sbüsàt. |
L'eva insê bèlu, insê piaşôşu | L'éra isé bèll, isé simpàtich, |
Mès nègru, mès biäncu, dabòn 'n bijou | Négher e biànch e gròss isé. |
Se ciàpa cul ca l'a cupamru | Sé ciàpe chèl ché l'hà copàt |
A fòrza 'lciai i sciapi 'l cü | Mé a pesàde gà s'cèpe 'l didré. |
N'amişu zîjmi “L'a staj la Manghina | I sòci i m'ha dìt l'è stàda la Ninèta, |
Cula ca l'a la gänba ruinà | Chèla có’ la gambèta sifulìna, |
U vêustra 'nt i giardîn ajê matina | I l’ha ìsta ‘n mès ai cióss iér matìna |
La ca vardèva ' gata co un curtê | Che la lümàa èl gàtt con un cortèl. |
L'i malmustôsa, 'na spirindìu | L'è malmustùsa, dé bröta céra, |
Co 'n naşu lungu tôtu schiscià | E l'ha g'ha ‘n nàs svisèr e gròss, |
A vêurra in giru fa quasi pèna | Idìla ‘n gìr fa pròpe péna |
Tôt' i matài dègni adòs | E töcc i s'cècc i ghé dà adòss. |
Incü ' spiciàra ' pôşu sûi Taràgiu | L’óter dé l'hó spetàda en vìa Cremùna |
Dòp da mişdê quän lê l'a turnà ' cà | Dòpo mezdé, quand lé la tùrna a baita, |
Alôra u 'ndaj a drê, a 'sa panagia | Ghé só riat dé dré a chèla barbùna |
E sêu so gänba bùna u picà | E sö la gàmba bùna g’hó legnàt. |
U sintêu un crac, d'òsji scincà | G’hó sintì un cràc dé òsa róte, |
L'a 'ndà giò partèra tôt masciuà | L'è 'nàda ‘n tèra cóme un fagòtt, |
Taca ' vüşè “o gènci ojaj” | Lé la usàa «ói màma mìa!» |
Ca la strimîjmi e i so scapà | Mé só strëmit, só scapat vìa. |
Stasìra vaga drümì ai Barabêti | Staséra dormaró al riformatòre, |
A möja l'è la stänza nêumru dü | Èn chèl dé Filangiéri al nömer dù, |
'Na zîjmi brêuta tèpa, o baldrascön | Ì m’ha dìt tèdy-boy e brött demòne. |
Ma u cunvinciêumi istösu d'avè rasòn | Mé só convìnt istèss dé igha risù. |
Sa c'u da zîjvi, o brava gènci | Sé g'ho dé dìf, o bràa zènt? |
Mê di Manghina frèmmi ben nôta | Dé la Ninèta ma ‘n fréga neènt. |
L'è la gieustêzia ca fami lòrma | L'è la giüstìssia ché mà fà tórt: |
Manghina l'i viva, ' gata l'i mòrta | Ninèta l’è vìva, èl gàtt l'è mórt. |
L'è la gieustêzia ca fami lòrma | L'è la giüstìssia ché mà fà tórt: |
Manghina l'i viva, ' gata l'i mòrta | Ninèta l’è vìva, ma 'l gàtt l'è mórt. |