Atë natë
Joseph MakanjaLa versione neerlandese (olandese/fiamminga) tratta dal sito... | |
ATË NATË Oe-Oeoeoe Oe-Oeoeoe Anija iku, i shkretë mbet bregu Nje bluze hedhur s'di nga kush valët përplasin para këmbëve të mi Ikën, ikën të darshurit e mi Anij a ikën s' din për ku E ku ta dij njeriu i shkretë ku valet e degtisin në fshehtësi Ah, ju valë ku lodroja unë fëmi Ku po me shpini vallë tani Unë mbeta pas atë natë, Në terr të zi, në vetëmi, Unë mbeta vetëm atë natë Në terr të zi në vetëmi Unë mbeta pas atë natë, Në terr të zi, në vetëmi, Unë mbeta vetëm atë natë Në terr të zi në vetëmi Sa larg mbet bregu, toka e shtrenjtë Sa larg me shkuan shokët atë natë Çudi hena mbas rresh është futur Deshmimtar'e kësaj natë për të mos mbetur Deshmimtar'e kësaj natë për të mos mbetur Ne u ndamë pa puthje e përqafime Atë natë për të mos u pare më kurrë Prej bregut dëgjoja zëra që largoheshin Pastaj heshtjen që valët prishnin Pastaj heshtjen që valët prishnin. Unë mbeta pas atë natë, Në terr të zi, në vetëmi, Unë mbeta vetëm atë natë Në terr të zi në vetëmi Unë mbeta pas atë natë, Në terr të zi, në vetëmi, Unë mbeta vetëm atë natë Në terr të zi në vetëmi Oe-Oeoeoe Oe-Oeoeoe | IN HET DONKER Oe-Oeoeoe Oe-Oeoeoe De boot vertrok, liet de kust verlaten achter, enkel een bloes bleef liggen, weggeworpen. Aan mijn voeten klotsten de golven… Daar gingen, daar gingen mijn beminden. De boot voer weg, ik weet niet waarheen… En hoe zouden die stakkerd het weten Waar de golven hem stiekem naartoe zouden brengen? “Oh, jullie golven, waarin ik als kind speelde, waarheen brengen jullie me nu ?” Die nacht bleef ik alleen in het donker, in de eenzaamheid. Na die nacht bleef ik in het donker, in de eenzaamheid. Die nacht bleef ik alleen in het donker, in de eenzaamheid. Na die nacht bleef ik in het donker, in de eenzaamheid. Zo ver bleef de kust, het beminde land… Zo ver vertrokken mijn vrienden die nacht… Vreemd, de maan verborg zich achter de wolken, ze zou geen getuige zijn deze nacht ze zou geen getuige zijn deze nacht. Wij gingen uit elkaar die nacht, zonder kus, zonder omarming. We zagen elkaar nooit meer terug. Van op de kust hoorde ik stemmen zich verwijderen. Tenslotte de stilte, slechts gebroken door de golven. Die nacht bleef ik alleen in het donker, in de eenzaamheid. Na die nacht bleef ik in het donker, in de eenzaamheid. Die nacht bleef ik alleen in het donker, in de eenzaamheid. Na die nacht bleef ik in het donker, in de eenzaamheid. |