|
| Ulteriore versione neerlandese (olandese/fiamminga) della poesia... |
| EEN MEISJE | HET KLEINE MEISJE |
| | |
| Ik ben het die aan de deuren klopt, | Bij zo velen klopte ik aan, |
| één voor één. | wie weet, ook bij jou misschien. |
| Ik kan niet verschijnen voor uw ogen, | Maar doden zijn onzichtbaar, |
| de doden verschijnen niet voor de ogen. | ik kan me niet laten zien, |
| | |
| Het is tien jaar geleden dat ik stierf | Het is nu tien jaar geleden |
| in Hirosima. | dat ik in Hiroshima stierf. |
| Ik ben een meisje van zeven jaar, | Ik ben een meisje van zeven, |
| dode kinderen groeien niet meer. | dode kinderen groeien niet. |
| | |
| Mijn haren ontvlamden het eerst, | Eerst vatte mijn haar vuur, |
| mijn ogen branden en verschroeiden. | dan verbrandden mijn ogen. |
| Ik werd heel vlug een handvol as, | Ik werd een handvol as |
| ik waaide op in de wind. | mijn bloed is vervlogen. |
| | |
| Er is niets dat ik wens voor mezelf. | Ik vraag van jullie niets, |
| Geef me geen snoepjes, | je hoeft iet te boeten. |
| een kind dat brand als een blad papier | Een kind dat verbrandde |
| kan zelf geen snoepjes eten | kan niet eens meer snoepen. |
| | |
| Oompje, tante ik klop aan uw deur voor | Ik klop weer bij jullie aan: |
| een woord van eer. | geel me toch je woord van eer. |
| Moge de kinderen niet meer gedood worden, | Laat de kinderen snoepen |
| zodat ze snoepjes kunnen eten. | en dood hen nooit meer, nooit meer. |
