Le vent nous portera
Noir Désir| Original | Versione greca di Δημήτρης Παπαχαραλάμπους |
| LE VENT NOUS PORTERA Je n'ai pas peur de la route Faudra voir, faut qu'on y goûte Des méandres au creux des reins Et tout ira bien (là) Le vent nous portera Ton message à la Grande Ourse Et la trajectoire de la course Un instantané de velours Même s'il ne sert à rien (va) Le vent l'emportera Tout disparaîtra mais Le vent nous portera La caresse et la mitraille Cette plaie qui nous tiraille Le palais des autres jours D'hier et demain Le vent les portera Génétique en bandoulière Des chromosomes dans l'atmosphère Des taxis pour les galaxies Et mon tapis volant, dis ? Le vent l'emportera Tout disparaîtra mais Le vent nous portera Ce parfum de nos années mortes Ce qui peut frapper à ta porte Infinité de destins On en pose un et qu'est-ce qu'on en retient ? Le vent l'emportera Pendant que la marée monte Que chacun refait ses comptes J'emmène au creux de mon ombre Des poussières de toi Le vent les portera Tout disparaîtra mais Le vent nous portera. | Ο άνεμος Φυσά Δε φοβάμαι το ταξίδι μα ειν’ ο δρόμος σαν το φίδι σταματάει, ξεκινά φώτα με ζαλίζουν κι ο άνεμος φυσά την ελπίδα μου έλα πάρτη τα σημάδια μου στο χάρτη δε με βγάζουν πουθενά τ’ άστρα τρεμοσβήνουν κι ο άνεμος φυσά όλα θα χαθούνε ο άνεμος φυσά το μαχαίρι και το χάδι ίδια κόβουν το σκοτάδι ίδιος ήλιος μας κοιτά κάθε που χαράζει κι ο άνεμος φυσά είναι φυλακή το αίμα μην πιστεύεις άλλο ψέμα δες τον ουρανό ξανά λίγο, λίγο αδειάζει κι ο άνεμος φυσά όλα θα χαθούνε ο άνεμος φυσά όσα αγαπούσες πρώτα θα τα βρεις νεκρά στην πόρτα κι ο,τι πάλεψες σκληρά μέσα σου ξυπνάει κι ο άνεμος φυσά στο κατάρτι μας δεμένοι κι η στεριά πια ξεχασμένη μες’ στον ύπνο μας γερνά, μα κάποιος τραγουδάει ο άνεμος φυσά κάπου θα μας πάει ο άνεμος φυσά |
