Le roi Renaud [La mort du roi Renaud; Quand Renaud de guerre revint]
anonimo
Versione polacca di Jacek Kowalski | |
Art. 10 Tout conducteur doit constamment Rester maître de sa vitesse et diriger avec prudence Son véhicule et ses bestiaux Il doit régler cette vitesse En fonction des difficultés Qu'il va sur route rencontrer Et ralentir dans certains cas. | KRÓL RENO Powracał z wojny król Reno, Wnętrzności dzierżał ręką swą, Ujrzała matka z murów go, Jak wracał syn jej król Reno. Reno, Reno, rozwesel się, Powiła żona dziecię twe, Ni żona ma, ni dziecię me Już nigdy nie ucieszą mnie. Do domu matko moja idź, Niech białe łoże ścielą mi, Bo nim przeminie północ to Wyzionie ducha król Reno. Pościelcie mi na dole tu, Bym żonie nie przerywał snu I nim minęła północ to Wyzionął ducha król Reno. Zabłysło ledwie światło dnia, Służący uderzyli w płacz, A gdy śniadanie miano dać, Służące rozpoczęły łkać. Ach, matko, matko, powiedz mi Po kim to płaczą ludzie ci, To moje dziecko zginął koń, U wodopoju runął koń. Ach, po cóż, po cóż, matko ma Po jednym koniu płakać tak, Gdy wróci z wojny król Reno Przywiezie mi piękniejszych sto. Ach, matko ma, na miły Bóg, Dlaczego młota słyszę stuk, To moje dziecko cieśle dwaj Podłogę nową robią nam. I wreszcie zdrowa była tak, Że z łoża zapragnęła wstać, A jak minęło osiem dni To do kościoła chciała iść. I weszła do kościoła, gdzie Płonącą świecę dano jej, Uklękła i u swoich stóp Ujrzała w ziemi świeży grób. O matko, cóż ten znaczy grób, Który ujrzałam u mych stóp, Nie zmilczę więcej córko to Tu pochowany jest Reno. O ziemio, ziemio, rozstąp się I z moim królem pochłoń mnie, Ziemia się rozstąpiła w głąb I z królem pochłonęła ją. |