|
| Paweł OrkiszVersione polacca di Paweł Orkisz (2005)
|
| UŽ SA NEVRÁTIL Z BOJA | ON NIE POWRÓCIŁ PO BITWIE |
| | |
| Čo sa tak zmenilo? Veď aj dnes, ako vždy, | I dlaczegóż wciąż źle? Niby wszystko o’key. |
| nebo žiari a mraky sa roja, | I to niebo błękitne, jak zwykle. |
| vzduch i les, ako prv, voňajú po daždi - | I ta woda, ten las, to powietrze i czas, |
| iba on sa už nevrátil z boja. | tylko on - nie powrócił po bitwie. |
| | |
| Kto už rozsúdi dnes ten náš zdĺhavý svár, | Dziś na próżno bym chciał wiedzieć, kto racje miał |
| čia je pravda - či jeho, či moja? | w naszych sporach tak zażarcie głupich. |
| Priznám sa, nikdy mi natoľko nechýbal - | Mnie zaczęło być brak jego, ot, akurat, |
| iba keď sa už nevrátil z boja. | kiedy on już z tej bitwy nie wrócił. |
| | |
| Často od veci táral a spieval, čo chcel, | Nieraz milczał jak grób, albo darł ten swój dziób, |
| zavše zmĺkal a smiech ho vždy dojal. | a gdy śpiewał - fałszował okrutnie. |
| V noci mi spať nedal, na svitaní už bdel - | On mi spać nie chciał dać, zawsze był pierwszym z nas, |
| ale včera sa nevrátil z boja. | ale wczoraj nie wrócił po bitwie. |
| | |
| Nejde o to, že sám nemám už toľko síl | To, że pusto ci tak, to normalne, to fakt. |
| ako dvaja, čo pri sebe stoja. | Zrozumiałem i wiem: dwóch nas było. |
| Lenže náš oheň mi severák zadusil, | Dla mnie tak, jakby wiatr się ogniskiem zachłysnął. |
| keď sa včera už nevrátil z boja. | On już z bitwy nie wróci... i tyle. |
| | |
| Ako z okov sa nanovo vytrhla jar. | Właśnie wiosna wśród drzew ja z niewoli się rwie, |
| Ale kedy jej rany sa zhoja? | pomyliłem się, gdym przez ramie mu rzucił: |
| Vravím: „ohňa mi daj...", hľadajúc jeho tvár - | Stary, stój, zapalimy... - a tu obok milczenie. |
| ale včera sa nevrátil z boja. | Przecież on, przecież wczoraj nie wrócił. |
| | |
| Naši mŕtvi nám nedajú zahynúť v tmách, | Ci, co padli przed nami, nie zostawią nas samych. |
| naši padlí tu nad nami bdejú. | Oni staną na warcie, gdy trzeba. |
| Nebo si hľadá tvár v lesoch i vo vodách, | Niebo w las się zanurza, las przegląda się w chmurach, |
| stromy jasavo do neba čnejú. | drzewa wtedy wędrują do nieba. |
| | |
| Stále spolu sme zdieľali zákop i stan, | Nam i w jednym okopie nigdy ciasno nie było, |
| chvíle šťastia aj tie, ktoré bolia, | czasem równo się dzieliliśmy. |
| dnes to mám všetko sám - lenže tak sa mi zdá, | Teraz wszystko sam mam, tylko tak mi się zda, |
| že to ja som sa nevrátil z boja. | że to ja nie wróciłem z tej bitwy. |
