L'estaca
Lluís Llach| Original | ISLANDESE [ Þorvaldur Þorvaldsson ] |
| L'ESTACA L'avi Siset em parlava de bon matí al portal mentre el sol esperàvem i els carros vèiem passar. Siset, que no veus l'estaca on estem tots lligats? Si no podem desfer-nos-en mai no podrem caminar! Si estirem tots, ella caurà i molt de temps no pot durar, segur que tomba, tomba, tomba ben corcada deu ser ja. Si jo l'estiro fort per aquí i tu l'estires fort per allà, segur que tomba, tomba, tomba, i ens podrem alliberar. Però, Siset, fa molt temps ja, les mans se'm van escorxant, i quan la força se me'n va ella és més ampla i més gran. Ben cert sé que està podrida però és que, Siset, pesa tant, que a cops la força m'oblida. Torna'm a dir el teu cant: Si estirem tots, ella caurà i molt de temps no pot durar, segur que tomba, tomba, tomba ben corcada deu ser ja. Si jo l'estiro fort per aquí i tu l'estires fort per allà, segur que tomba, tomba, tomba, i ens podrem alliberar. L'avi Siset ja no diu res, mal vent que se l'emportà, ell qui sap cap a quin indret i jo a sota el portal. I mentre passen els nous vailets estiro el coll per cantar el darrer cant d'en Siset, el darrer que em va ensenyar. Si estirem tots, ella caurà i molt de temps no pot durar, segur que tomba, tomba, tomba ben corcada deu ser ja. Si jo l'estiro fort per aquí i tu l'estires fort per allà, segur que tomba, tomba, tomba, i ens podrem alliberar. | STAURINN Við Siset einn morgun sátum saman við töluðum lágt. Bílana greint við gátum geysast í hver sína átt. Sérðu ekki staurinn sagð'ann sem allir hlekkjast nú við Fyrr en við fáum hann lagðan við frelsið við göngum á snið. Ef allir toga steypist hann. Nú innan skamms hann velta kann látum hann falla, falla, falla. Fúi nær gegnum staurinn þann. Ef að þú tekur fastar í þá mun ég taka fastar í. Þá skal hann falla, falla, falla og loks við verðum frjáls og frí Við erfiði æfin líður. Ekki er tíminn kyrr. í sárum á höndum svíður. En samur er staurinn sem fyrr. Staurinn er staður og þungur og stendur þó fast togum við. Þú sem ennþá ert ungur ættir að leggj' okkur lið. Ef allir toga steypist hann. Nú innan skamms hann velta kann látum hann falla, falla, falla. Fúi nær gegnum staurinn þann. Ef að þú tekur fastar í þá mun ég taka fastar í. Þá skal hann falla, falla, falla og loks við verðum frjáls og frí Nú rödd hans er hætt að hljóma og heyrist ei lengur hans mál. Við finnum það enduróma hið innra og magnast í bál. Þann söng sem að Siset forðum söng bæði morgun og kvöld. ég syng með hans eigin orðum og undir tekur nú fjöld. Ef allir toga steypist hann. Nú innan skamms hann velta kann látum hann falla, falla, falla. Fúi nær gegnum staurinn þann. Ef að þú tekur fastar í þá mun ég taka fastar í. Þá skal hann falla, falla, falla og loks við verðum frjáls og frí |
