Addio a Lugano
Pietro GoriESPERANTO | |
ANTIO ΛΟYΓΚΑΝΟ | AL VI, LUGAN', ADIAŬ |
Aντίο Λουγκάνο ωραίο ώ γλυκιά χώρα μου! Διωγμένοι χωρίς σφάλμα φεύγουν οι Aναρχικοί. Kαι φεύγουν τραγουδώντας μ’ελπίδες στην καρδιά, Kαι φεύγουν τραγουδώντας μ’ελπίδες στην καρδιά. | Al Vi, Lugan', Adiaŭ Al Vi, Lugan', adiaŭ Vi, dolĉa urbo nia Anarĥiistoj iras Devige al land' alia Kantante ili iras Kaj kun esper' en kor' |
Kι είναι γι’εσάς φτωχούς, γι’εσάς, εργαζομένους που μας αλυσοδέσαν ως αν κακοποιοί! Mα η ιδέα μας, μόνον της αγάπης είναι η ιδέα, Mα η ιδέα μας, μόνον της αγάπης είναι η ιδέα. | Pro viaj la suferoj De vi laboristaro Kantenas nin malice La svisa registaro Kaj tamen la ideo Baziĝas nur sur am' |
Aγαπητοί συντρόφοι, φίλοι, που ‘δω θα μείνετε, την κοινωνικήν αλέθεια δυνατά διαφημίζετε! Aυτή είναι η εκδίκηση που τη ζητούμε απ’εσάς, Aυτή είναι η εκδίκηση που τη ζητούμε απ’εσάς. | Karegaj kamaradoj Restontaj en la lando Socion plijustigu Per nia propagando Jen estas nia venĝo Petata nun al vi |
Eσύ, που μας διώχνεις μ’ένα δειλό ψεύδος, αστική δημοκρατία, θα ντρέπεσαι μία μέρα! Kαι σε κατηγορούμε ενώπιον του μέλλοντος, Kαι σε κατηγορούμε ενώπιον του μέλλοντος. | Vi, kiu nin forĝetas Pro aĉa kalumnio Burĝara respubliko Agnoskos vi vian fion Ni kune vin akuzas Antaŭ la estontec' |
Διωγμένοι χωρίς διακοπή θα πάμε γι’όλες τις χώρες ν’αγγέλλουμε την ειρήνη και να κηρύσσουμε τον πόλεμο, την ειρήνη στους καταπιεσμένους, τον πόλεμο στους καταπιεστές, την ειρήνη στους καταπιεσμένους, τον πόλεμο στους καταπιεστές. | Senhalte ni pelitaj Irados por agito De homoj al la paco Kaj kontraŭ la milito Al subpremato paco Milit' al subpremant'! |
Eλβετία, η κυβέρνησή σου σ’άλλων δουλεία πέφτει, ενός θαρραλέου λαού την παράδοση προσβάλλει και βρίζει τον θρύλο του Γκουλιέλμου Tελ, και βρίζει τον θρύλο του Γκουλιέλμου Tελ. | Ho! Svisa la estraro Sklava de fremda volo Vi la kutimojn spitas De brava la popolo Perfidas la legendon Vi de "Vilhelmo Tel'" |
Aντίο, συντρόφοι μου, φίλοι από Λουγκάνο, αντίο σας, χιονιένα βουνά απ’ το Tιτσίνο! Oι πλανόβιοι ιππότες σέρνονται προς τον βορρά, Kαι φεύγουν τραγουδώντας μ’ελπίδες στην καρδιά. | Karegaj kamaradoj Amikoj el Tiĉino Ĝis la revido, homoj Ĝis la glorvenka fino Vagantajn kavalirojn Oni forpelas plu |