Addio a Lugano
Pietro GoriOriginal | RETOROMANCIO (ROMANTSCH GRISCHUN) / SWISS ROMANCHE |
ADDIO A LUGANO 1. Addio, Lugano bella, o dolce terra pia, scacciati senza colpa gli anarchici van via e partono cantando colla speranza in cor, e partono cantando colla speranza in cor. Ed è per voi sfruttati, per voi lavoratori, che siamo ammanettati al par dei malfattori; eppur la nostra idea è solo idea d'amor, eppur la nostra idea è solo idea d'amor. Anonimi compagni, amici che restate, le verità sociali da forti propagate: e questa è la vendetta. che noi vi domandiam, e questa è la vendetta che noi vi domandiam. Ma tu che ci discacci con una vil menzogna, repubblica borghese, un dì ne avrai vergogna ed ora t'accusiamo in faccia all'avvenir, ed ora t'accusiamo in faccia all'avvenir. Scacciati senza tregua, andrem di terra in terra a predicar la pace ed a bandir la guerra: la pace tra gli oppressi, la guerra agli oppressor, la pace tra gli oppressi, la guerra agli oppressor. Elvezia, il tuo governo schiavo d'altrui si rende, di un popolo gagliardo le tradizioni offende e insulta la leggenda del tuo Guglielmo Tell, e insulta la leggenda del tuo Guglielmo Tell. Addio, cari compagni, amici luganesi, addio, bianche di neve montagne ticinesi, i cavalieri erranti son trascinati al nord, e partono cantando con la speranza in cor. 2. Addio, Lugano bella, o dolce terra mia, scacciati senza colpa gli anarchici van via e partono cantando colla speranza in cor, e partono cantando colla speranza in cor. Ed è per voi sfruttati, per voi lavoratori, che siamo ammanettati al par dei malfattori; eppur la nostra idea non è che idea d'amor, eppur la nostra idea non è che idea d'amor. Anonimi compagni, amici che restate, le verità sociali da forti propagate: è questa la vendetta. che noi vi domandiam, è questa la vendetta che noi vi domandiam. Ma tu che ci discacci con una vil menzogna, repubblica borghese, un dì ne avrai vergogna ed oggi t'accusiamo di fronte all'avvenir, ed oggi t'accusiamo di fronte all'avvenir. Banditi senza tregua, andrem di terra in terra a predicar la pace ed a bandir la guerra: la pace tra gli oppressi, la guerra agli oppressor, la pace tra gli oppressi, la guerra agli oppressor. Elvezia, il tuo governo schiavo d'altrui si rende, di un popolo gagliardo le tradizioni offende e insulta la leggenda del tuo Guglielmo Tell, e insulta la leggenda del tuo Guglielmo Tell. Addio, cari compagni, amici luganesi, addio, bianche di neve montagne ticinesi, i cavalieri erranti son trascinati al nord, i cavalieri erranti son trascinati al nord. | ADIA LUGANO BELLA Adia, Lugano bella o dultscha terra pia stgatschads senza culpa partan ils anarquistas e partan chantond plains da speranza el cor, e partan chantond plains da speranza el cor. Ed è per vus explotads, ed è per vus lavurers ch’essan enchadainads sco ils malfacturs dentant nossa idea n’è ch’in’idea d’amur, dentant nossa idea n’è ch’in’idea d’amur. Camarats senza num, amis che restais las vardads socialas cun forza propagai: e questa è la vendetga che nus as dumandain, e questa è la vendetga che nus as dumandain. Ma tu ch’ans stgatschas cun ina mal’ manzegna, republica burgaisa, quest’è per tia vargugna e ussa t’accusain en fatscha a l’avegnir, e ussa t’accusain en fatscha a l’avegnir. Stgatschads senza paus nus giain da terra en terra a predegiar la pasch e ad annunziar la guerra, la pasch als opprimids, la guerra als oppressurs, la pasch als opprimids, la guerra als oppressurs. Svizra tia regenza d’auters daventa sclava, d’in pievel fort e ferm las tradiziuns offenda turpegiond la legenda da tes Guglielm Tell, turpegiond la legenda da tes Guglielm Tell. Adia chars camarats, adi’amis luganais, adia, alvas da naiv muntognas tessinaisas ils chavalers vagants èn chatschads al nord e partan chantond plains da speranza el cor. |