L'Internationale
Eugène Pottier| CATALANO [1] / CATALAN [1] | |
| MIDZËNÔRODNÔ Wëklãti pòwstóń lëdu zemi Pòwstóńta jaczich cësnie głód Mësl' nowô blaskama promiennëma Prowôdzy nas na biôtk na grãd. Ùszłotë szlach dłóń naju wemiôtô Przed cosã niechôj ter'n dërżi Rëgniemë z môlu brëłã swiata Dzys niczim, witro wszetczim më! Bjôtk to je naj pòslédny Krëwawi skùńczi sã grãd Czej zrzesz naju brackô Òbjimnie lëdzczi ród. Bjôtk to je naj pòslédny Krëwawi skùńczi sã grãd Czej zrzesz naju brackô Òbjimnie lëdzczi ród. Nóm ni je nót wëzdrzëc zmiłowaniô Z bòsczich ukazów, z pańsczich sprôw. Ze swòjgo prawa bierz nadaniô Ë ze swòj'wòlë sóm sã zbôw. Dôj w kùznie naji ògniu skacëc Nigle mdze zëmczi – przekùj w stôl Bë lincuch spôdł z wòlnégo dëcha Dodóm niewòlë znikw ë spôl. Bjôtk to je naj pòslédny Krëwawi skùńczi sã grãd Czej zrzesz naju brackô Òbjimnie lëdzczi ród. Bjôtk to je naj pòslédny Krëwawi skùńczi sã grãd Czej zrzesz naju brackô Òbjimnie lëdzczi ród. Rządzący swiatã samòwładno Króle kòpalniów, jindustrij, hut Tim dôżny są, że kòżden kradze Bòkadnosc jaką robi lud. W ti bandë ògniotrwałi kase Stopiony w złoto krëwawi mòk. Na gwôsnosc naju przeńdze całi Jak nôleżnoscë prawi zwrot. Bjôtk to je naj pòslédny Krëwawi skùńczi sã grãd Czej zrzesz naju brackô Òbjimnie lëdzczi ród. Bjôtk to je naj pòslédny Krëwawi skùńczi sã grãd Czej zrzesz naju brackô Òbjimnie lëdzczi ród. Dzys lud robotny wsë e gardu W jednoscë swòji robi mòc Co pò zemi sã rozkrzekwiô Jak renk co łómie wieków noc... Rut cëzożerców sãpi rodze Ni le dosc żercô z naju côł? Czej lud wóm krëwawi szpónë przetnie Dzéń szczescô wiedno mdze dërchôł. Bjôtk to je naj pòslédny Krëwawi skùńczi sã grãd Czej zrzesz naju brackô Òbjimnie lëdzczi ród. Bjôtk to je naj pòslédny Krëwawi skùńczi sã grãd Czej zrzesz naju brackô Òbjimnie lëdzczi ród. | Amunt, els pàries de la terra, amunt, els qui pateixen fam! Els proletaris criden guerra, tot el món és de guerra un clam. Del passat no en deixarem cap rastre, estols d'esclaus tots amunt, tothom, el món canviarà de base, no hem estat res, ho serem tot. És la lluita darrera, unim-nos i demà la Internacional serà el gendre humà. És la lluita darrera, unim-nos i demà la Internacional serà el gendre humà. No esperes salvacions supremes de Déu, dels reis ni del tirà, obrer, és la sang de tes venes que triomfant et salvarà. La força del tirà sotmesa ton puny deixarà quan voldràs; atiem la fornal encesa, el ferro és fill del nostre braç. És la lluita darrera, unim-nos i demà la Internacional serà el gendre humà. És la lluita darrera, unim-nos i demà la Internacional serà el gendre humà. Obrers, llauradors, la batalla ha començat i finirà, la terra és per qui la treballa, qui no treballa morirà. Si del cel de la nostra terra foragitem dels corbs l'estol, pau dolça seguirà a la guerra i sempre més brillarà el sol. És la lluita darrera, unim-nos i demà la Internacional serà el gendre humà! És la lluita darrera, unim-nos i demà la Internacional serà el gendre humà. |
