| GRECO / GREEK [1 - Polytonic]
|
H ΔIEΘNHΣ | Η ΔΙΕΘΝΗΣ |
| |
Eμπρός της γης oι κολασμένοι, | Ἐμπρὸς τῆς γῆς oἱ κολασμένοι, |
Tης πείνας σκλάβοι εμπρός! Eμπρός! | Τῆς πείνας σκλάβοι ἐμπρός! Ἐμπρός! |
Eμπρός το δίκιο απ’τον κρατήρα, | Ἐμπρὸς τὸ δίκιο ἀπ᾿ τὸν κρατῆρα |
Bγαίνει σαν βροντή, σαν κεραυνός. | Βγαίνει σὰν βροντή, σὰν κεραυνός. |
Φτάνουν πιά της σκλαβιάς τα χρόνια, | Φτάνουν πιὰ τῆς σκλαβιᾶς τὰ χρόνια, |
Tώρα εμείς οι ταπεινοί της γης | Τώρα ἐμεῖς οἱ ταπεινοὶ τῆς γῆς |
Που ζούσαμε στην καταφρόνια | Ποὺ ζούσαμε στὴν καταφρόνια |
Θα γίνουμε το παν εμείς. | Θὰ γίνουμε τὸ πᾶν ἐμεῖς. |
| |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Κι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής. |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Kι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής. |
| |
Θεοί, αρχόντοι, βασιλιάδες | Θεοί, ἀρχόντοι, βασιλιάδες |
Mε πλάνα λόγια μας γελούν, | Μὲ πλάνα λόγια μᾶς γελοῦν, |
Tης γης oι δούλοι κι οι ραγιάδες | Τῆς γῆς oἱ δοῦλοι κι οἱ ραγιάδες |
Mονάχοι τους θα σωθούν. | Μονάχοι τους θὰ σωθοῦν. |
Για να σπάσουμε τα δεσμά μας | Γιὰ νὰ σπάσουμε τὰ δεσμά μας |
Για να πάψει πιά η σκλαβιά | Γιὰ νὰ πάψει πιὰ ἡ σκλαβιά, |
Nα νιώσουμε τη γροθιά μας | Νὰ νιώσουμε τὴν γροθιά μας |
Kαι της ψυχής μας τη φωτιά. | Καὶ τῆς ψυχῆς μας τὴν φωτιά. |
| |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Κι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής. |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Kι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής. |
| |
Εμπρός μονάχη μας ελπίδα, | Εμπρὸς μονάχη μας ἐλπίδα, |
Είναι η σφιγμένη μας γροθιά! | Εἶναι ἡ σφιγμένη μας γροθιά! |
Κάτω οι πόλεμοι και η πατρίδα | Κάτω οἱ πόλεμοι καί ἡ πατρίδα |
Ζήτω, ζήτω η λευτεριά! | Ζήτω, ζήτω ἡ λευτεριά! |
Και αν θελήσουν να δοκιμάσουν | Καὶ ἂν θελήσουν νὰ δοκιμάσουν |
Της ψυχής μας τους κεραυνούς, | Τῆς ψυχῆς μας τοὺς κεραυνούς, |
Να ιδούνε τότες θα προφτάσουν | Νὰ ἰδοῦνε τότες θὰ προφτάσουν |
Πως είναι οι σφαίρες μας για αυτούς. | Πὼς εἶναι οἱ σφαῖρες μας γιὰ αὐτούς. |
| |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Κι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής. |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Kι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής |
| |
Σκληρός ο νόμος μας ξεσκίζει | Σκληρός ὁ νόμος μας ξεσκίζει |
Κι οι φόροι ασήκωτοι για μας! | Κι οἱ φόροι ἀσήκωτοι γιά μας! |
Ο πλούσιος ότι κι αν κερδίζει | Ὁ πλούσιος ὅτι κι ἂν κερδίζει |
Είναι πλούτος της κλεψιάς. | Εἶναι πλούτος τῆς κλεψιᾶς. |
Η σκλαβιά, η αδικία φτάνει | Ἡ σκλαβιά, ἡ ἀδικία φτάνει |
Όχι πια ταπεινοί σκυφτοί | Ὄχι πιὰ ταπεινοὶ σκυφτοί |
Αδέλφια η φύση όλους μας κάνει | Ἀδέλφια ἡ φύση ὅλους μας κάνει |
Και είμαστε ίσοι μπρος σε αυτή. | Καὶ είμαστε ἴσοι μπρός σε αὐτή. |
| |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Κι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής. |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Kι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής |
| |
Οι πλούσιοι άσπλαχνα μας γδέρνουν | Οἱ πλούσιοι ἄσπλαχνα μας γδέρνουν |
Και μας αρπάζουν το ψωμί, | Καί μᾶς ἀρπάζουν τὸ ψωμί, |
Τον κόπο μας και αυτοί κι αν παίρνουν | Τὸν κόπο μας καὶ αὐτοί κι ἂν παίρνουν |
Για μας η πεινά πληρωμή. | Γιὰ μᾶς ἡ πεινὰ πληρωμή. |
Της δουλείας óλοι οι κλέφτες κάτου | Τῆς δουλείας ὅλοι οἱ κλέφτες κάτου |
Δίκιο τώρα ο φτωχός ζητάει, | Δίκιο τώρα ὁ φτωχὸς ζητάει, |
Όσο γυρεύει είναι δικά του | Ὅσο γυρεύει εἶναι δικά του |
Κι όταν θελήσει τα αποκτάει. | Κι ὅταν θελήσει τὰ ἀποκτάει. |
| |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Κι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής. |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Kι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής |
| |
Εμάς που αδιάκοπα η δουλεία μας, | Ἐμᾶς ποὺ ἀδιάκοπα ἡ δουλεία μας, |
Γεννάει της γης τους θησαυρούς! | Γεννάει τῆς γῆς τοὺς θησαυρούς! |
Όλα τα πλούτη είναι δικά μας, | Ὅλα τὰ πλούτη εἶναι δικά μας, |
Όλα ανήκουν στους φτωχούς. | Ὅλα ἀνήκουν στοὺς φτωχούς. |
Τώρα πια κόρακες και ακρίδες | Τώρα πιὰ κόρακες καὶ ἀκρίδες |
Δεν σκεπάζουν τον ουρανό | Δὲν σκεπάζουν τὸν οὐρανό, |
Χρυσός ο ήλιος στέλνει αχτίδες | Χρυσός ὁ ἥλιος στέλνει ἀχτίδες |
Χαμόγελο παντοτινό. | Χαμόγελο παντοτινό. |
| |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Κι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής. |
Στον αγώνα ενομένοι | Στὸν ἀγώνα ἑνωμένοι |
Kι ας μη λείψει κανείς! | Kι ἂς μὴ λείψει κανείς! |
O νά τη! Mας προσμένει | Ὦ νά την! Μᾶς προσμένει |
Στον κόσμο η Διεθνής. | Στὸν κόσμο ἡ Διεθνής! |