Lingua   

Pablo Neruda: Explico Algunas Cosas

LA CCG NUMERO 1000 / AWS NUMBER 1000
Pagina della canzone con tutte le versioni


Traduzione finlandese di Pentti Saaritsa
BAZI ŞEYLERİ AÇIKLIYORUM

Soracaksınız: Leylaklar nerede hani?
Gelincik yapraklı metafizik nerede?
Sözcüklerine incecik delikler açıp
onları saçan yağmur nerede?
Kuşlar nerede hani?

Her şeyi anlatayım.

Kent dışında yaşardım,
Madrid dışında, çanlarla,
saatlerle, ağaçlarla.

Görülürdü oradan
kurumuş yüzü Kastilya'nın
meşin bir okyanus gibi.
Evime
çiçek-evi derlerdi, sardunyalar fışkırırdı
duvarlarından çünkü:
güzel bir evdi
köpekleriyle, çocuklarıyla.
Hatırladın mı, Raul?
Rafael, hatırladın mı?
Hatırladın mı, Federico?
yerin altında,
hatırladın mı, balkonlarında o evin
Haziran ışığı çiçekler doldururdu ağzına.
Kardeşim, kardeşim!

Her şey
o kalın sesler, tezgâhların tuzu,
kabarmış ekmekler çıkaran fırın
ve heykelleriyle Argüelles pazarı
kurumuş bir mürekkep hokkasıydı sanki aldatmalar içinde:
yağ akardı kaşıklara,
ayakların, ellerin derin çarpıntısı
sokaklarda büyürdü,
metreler, litreler, temel
ölçüsü yaşamın,
balık yığınları,
rüzgâr gülünü bile şaşırtan
soğuk güneşiyle kiremitler,
patateslerin ince, çıldırmış beyazlığı,
domatesler yuvalanırdı denize dalga dalga.

Bir sabah tutuştu bunların hepsi,
bütün canlıları yutmak için bir sabah
fışkırdı topraktan
şenlik ateşleri,
silah vardı artık,
barut vardı artık,
artık kan vardı.
Haydutlar geldi uçaklarıyla,
yüzükleriyle, düşesleriyle haydutlar,
takdisler dağıtan kara keşişleriyle
haydutlar geldi gökyüzünden
çocukları öldürmek için,
çocuk kanı aktı sokaklarda
düpedüz çocukların kanı aktı.

Çakalların bile tiksindiği çakallar,
kuru çalıların bile tükürdüğü taşlar,
yılanları bile iğrendiren yılanlar!
Yüzyüze gelince bunlarla
kanını gördüm İspanya'nın,
kabarıyordu
bir onur ve bıçaklar dalgasında boğmak için sizleri!

Hain
generaller:
ölü evimi görün,
bakın paramparça İspanya'ya:
erimiş maden akıyor her evden
çiçek yerine,
her çukurundan İspanya'nın
İspanya yükseliyor,
her ölü çocuktan bir tüfek fışkırıyor,
gören bir tüfek,
kurşunlar doğuyor her cinayetten,
o kurşunlar günün birinde
on ikisinden vuracak yüreğinizi.

Soracaksınız: Şiiri neden
düşleri anlatmıyor, yaprakları
ve büyük yanardağlarını anayurdunun?

Gelin görün kanı sokaklardaki.
Gelin görün
kanı sokaklardaki
Gelin görün kanı
sokaklardaki


SELITÄN ERÄITÄ ASIOITA

Te kysytte: Missä syreenit ovat?
Ja unikoiden peittämä metafysiikka?
Ja sade joka niin usein
hakkasi sanansa täyteen
reikiä ja lintuja?

Minä kerron teille, kaikki tyyni,

Asuin eräässä Madridin
korttelissa, siellä oli kelloja,
kellotorneja, puita.

Sinne näkyi
Kastilian kuivat kasvot
kuin nahkainen valtameri.

Minun taloani sanottiin
kukkien taloksi, koska joka puolella
leiskuivat kurjenpolvet kukassaan: se oli
kaunis talo,
oli koiria ja lapsia.

Raúl, muistatko?
Muistatko, Rafael?
Federico, muistatko
siellä mullan alla,
muistatko taloni ja sen parvekkeet joilla
kesäkuun valo hukutti kukkia suuhusi?
Veli, veli!

Kaikki
oli kaikuvaa ääntä, kaunista tavaraa,
kasoittain sykkivää leipää,
Arguellesin tori ja sen patsas
kuin kalpea mustepullo turskien keskellä:
öljy valui kauhoihin,
käsien ja jalkojen syke
täytti kumeana kadut,
metrejä, litroja elämän
kirpeää ydintä,
kaloja kasapäin,
kattojen rykelmät kylmässä auringossa
jossa nuoli uupuu,
perunoiden houreista norsunluuta,
tomaatteja tomattien perään, mereksi asti.

Ja eräänä aamuna kaikki oli liekeissä
ja eräänä aamuna tulenkielet
kohosivat maasta
ahmimaan ihmisiä,
ja siitä pitäen tulta,
ruutia siitä pitäen
ja siitä pitäen verta.

Rosvot toivat lentokoneita ja maureja,
rosvot toivat sormuksia ja herttuattaria,
rosvot toivat siunaavia mustia munkkeja,
ne tulivat taivaalta tappamaan lapsia
ja kaduilla virtasi lasten veri
yksinkertaisesti kuin lasten veri.

Šakaaleja joita šakaalikin inhoaisi,
kiviä joita kuiva ohdake sylkien purisi,
kyitä joita kyytkin vihaisivat.

Teitä vastaan olen nähnyt
Espanjan veren nousevan
hukuttaakseen teidät yhteen ainoaan
ylpeyden ja veitsien aaltoon!

Kenraalit,
petturit:
katsokaa minun kuollutta taloani,
katsokaa särkynyttä Espanjaa:
mutta jokaisesta kuolleesta talosta työntyy palava metalli
kukkien sijaan,
jokaisesta Espanjan loukosta
nousee Espanja,
jokaisesta kuolleesta lapsesta syntyy kiväärin silmä,
joka rikoksesta syntyy luoteja
jotka jonain päivänä osuvat teitä
suoraan sydämeen.

Te kysytte miksei sen runous
kerro meille unista, lehdistä,
synnyinmaansa suurista tulivuorista.

Tulkaa katsomaan kaduilla virtaavaa verta,
tulkaa katsomaan
kaduilla virtaavaa verta,
tulkaa katsomaan verta
joka virtaa kaduilla!


Pagina della canzone con tutte le versioni

Pagina principale CCG


hosted by inventati.org