Μέσα στην καταιγίδα του πολέμου,
στου φασισμού τη μαύρη σκοτεινιά
πήρες τουφέκι και θέλεις γιε μου
να πας αντάρτης επάνω στα βουνά.
Σκλάβος δεν θέλεις εσύ να ζήσεις,
σκλαβιάς δεν στέργεις σίδερα βαρειά,
πήρες τουφέκι, θες να πολεμήσεις
για της πατρίδας μας τη λευτεριά.
Γεμίζουν, γιε μου, δάκρυα τα μάτια
και λαχταράει η δόλια μου η καρδιά,
τα σωθικά μου γίνονται κομμάτια
τώρα που φεύγεις με τ' άλλα τα παιδιά.
Μα όμως, γιε μου, χτυπά η καμπάνα,
έφτασε η ώρα σκληρή του χωρισμού,
σε στέλνω 'γω σαν Ελληνίδα μάνα,
σε στέλνω σταυραετό του λυτρωμού.
στου φασισμού τη μαύρη σκοτεινιά
πήρες τουφέκι και θέλεις γιε μου
να πας αντάρτης επάνω στα βουνά.
Σκλάβος δεν θέλεις εσύ να ζήσεις,
σκλαβιάς δεν στέργεις σίδερα βαρειά,
πήρες τουφέκι, θες να πολεμήσεις
για της πατρίδας μας τη λευτεριά.
Γεμίζουν, γιε μου, δάκρυα τα μάτια
και λαχταράει η δόλια μου η καρδιά,
τα σωθικά μου γίνονται κομμάτια
τώρα που φεύγεις με τ' άλλα τα παιδιά.
Μα όμως, γιε μου, χτυπά η καμπάνα,
έφτασε η ώρα σκληρή του χωρισμού,
σε στέλνω 'γω σαν Ελληνίδα μάνα,
σε στέλνω σταυραετό του λυτρωμού.
×